Al na het lezen van de eerste paar blokletters – die overigens niet waren geschreven in haar perfecte, krullerige handschrift – voelde hij zich opgelucht.
Een adres.
Een adres waar hij de brief zo heen kon sturen.
Gewoon, op de bus doen.
Heerlijk, een makkelijke brief.
Die opluchting verdween als sneeuw voor de zon toen hij verder las.
Met vochtige ogen voelde hij haar pijn.
Hij voelde hoe haar leed zich langzaam ontvouwde.
JE LEEST
Brievenbundel #Netties2017
Short StoryAls Thijmen een bundeltje enveloppen in zijn kluisje vindt, weet hij niet precies wat hij er van moet denken. Zodra hij de inhoud van de eerste brief leest, is hij vastbesloten te doen wat er van hem gevraagd wordt. Hij vervult haar laatste wens...
