ASKERİYEDE AŞK

AA 6.BÖLÜM

Eda karargahta odasına gidiyordu.Kızlar Ela öldükten sonra pek fazla konuşmamıştı.Bir tek evinin boşaltılması gerekmişti ve hepsi Ela'nın eşyalarını kendi evlerindeki boş odalara aktarılmıştı.Tabi bir de odasında bir kutu bulunmuş içinde yüklü bir para ve kağıt vardı.Aklına o an gelince irkildi.

Aleyna:Eda şu tişörtleri de bu koliye koyar mısın?

Kızların hepsi gönülsüzdü ama yapmak zorundaydılar.Eda kafasını salladı ve tişörtlerin hepsini adı ve koliye koydu.Tekrar rafa baktığında rafın içinin boş olmadığını fark etti.Yavaşça gördüğü büyük kutuyu eline aldı kapağını açtı.Ela'nın tahminen maaşlarının biriktiği kısım buradaydı.Eda paraların içinde bir kağıt fark etti ve onu eline aldı.

Duygu:O ne?

Eda kafasını Duygu'ya çevirdi

Eda:Bilmiyorum.

Kızların ilgisini çekmiş ve hepsi yere Eda'nın çevresine oturmuştu Eda yavaşça kağıdı aldı ve okumaya başladı.

Selam...

Klişe olacak sanırım ama bunu okuyorsanız ölmüşümdür .Çalınma ihtimalini ortaya koymuyorum çünkü askeriyeye girip bi de para çalmak ha gülerim.Neyse kızlar benim tam anlamıyla ilk arkadaşlarımsınız şaka yapmıyorum.Ne olduysa üzülmeyin ben bu mesleğe girerken olacakları tahmin edebiliyordum.Hayatınızı yaşayın kızlar sevin,aşık olun bazı şeylerden korkmayın üstesine gidin.Eğer ki mutluyum be dediğim bir an varsa sizin yanınızdayımdır.Her neyse bu parayı bir ara yıllık izne çıkıp gezebileceğimiz kadar yer gezeceğiz demiştik ya ona biriktirdim.Siz bu parayla benim yerime de gezin,yemek yiyin,eğlenin.Nerede ne yapmak istediğimizi biliyorsunuz zaten aynılarını yapın.Her neyse duygusallaştım yahu.Birbirinizi size emanet ediyorum.Ne yapın ne edin ayrılmayın birbirinizden.Benim yokluğumu aratmayın birbirinize.Ayrıca ben öldüm diye kahrolmayın.Kendinizi kapatmayın doğanın kanunu bu doğar büyür ölürsün.Ayrıca hangi koşulda öldüysem bile kendinizi suçlamayın.O kurşun olur ya sizin silahınızdan dahi çıkmış olsa suçunuz yok.Her neyse bu parayla bir güzel gezin.Sizi çok seviyorum.

-Ela

Eda bu anı gözüne geldiğinde biraz garip oldu.Biriktiği parayla onun bizimle gezmesini isterdi.Bu sırada sert bir cüsseye çarptı.

''İyi misin?Bir yerini acıttın mı?''

Bu soruyu soran Emre'ydi.

''Oradan bakınca çıtkırıldıma mı benziyorum?''

Emre bu tepkiyi beklemiyordu.

''Ondan demedi-''

Eda Emre'nin sözünü kesti.

''Neyden dedin?İşine dön Emre.Benim de işim var.''

Emre Eda'dan böye bir tepki beklemediği için şaşırmıştı.Eda ise Emre'nin bir şey söylemesine izin vermeden gitmişti.

Duygu kum torbasını hızlı ve sert bir biçimde yumrukluyor ve tekme atıyordu.

''Kum torbasını ben olarak düşlüyorsun herhalde.''

Duygu sese kafasını çevirdi Barış'ı görünce yüzü düştü ama işine devam etti.

''Sinirlenebileceğim kadar önemin yok.''

''Üzgün müsün?''

Duygu hala kum torbasını yumrukluyor ve tekmeliyordu.

''Hepinizde aynı söz 'Duygu iyi misin?' 'Duygu yardım edilecek bir şey var mı?' 'Duygu üzgün müsün' ne yapabilirsin ki? Hayır iyi değilim kendimi eksik hissediyorum.Hayır yardım edebileceğin bişey yok Ela asla geri gelmeyecek.Üzgünlük benim için şu anki duygum için çok az.Ne yapacaksın Barış?''