KANKAMIN SEVGİLİSİ~2

7~Mesaj/İlk gün

Okulun ilk günü. Alarmımdan yaklaşık 2 saat önce uyandım. Bu bir ilk. Tarihi kaydedin bir yere. Resmen 'ne bok yiyeceğim şimdi?' Düşüncesi ne yaptırdı. İki saat nedir? İKİ SAAT. Her neyse. Cidden bugün hiç gitmek istemiyorum. Yatakta yana yuvarlandım ve suratımı yastığa gömdüm. Belki kendimi boğabilirim. Böylede çok sıcak oldu. Tekrar sırt üstü. Öbür yana yuvarlans-

*BAAAM*

Tabikide yataktan düşmek zorundaydım!
Kafamı ovalayarak doğruldum ve yatağıma geri çıktım. Şarj aleti kafama girdi resmen. Yatağa oturdum ve tarlası yanmış köylü gibi odamı izlemeye başladım. Gözlerimi ovuşturarak yataktan kalktım ve tuvalete girdim. Yüzü yıkadım. Tipe bak. Maymuna dönmüşüm resmen. Gözler falan çökmüş. Bana uygun değil ki bu tip. Odama döndüm ve formamı giydim. Geri uyuyamayacağımı bildiğim için hazırlanmaya başlamıştım. Göz torbalarımı kapadıktan sonra birazcık rimel sürdüm. Saçlarımı taradım ama daha vakitm olduğu için fön çekmeye karar verdim. Daha vaktim vardı ana yapacak bir şeyim yoktu bende İnstagram'a girdim. Herkes ilk gün temalı fotoğraflarını paylaşıyordu ama hiç biri beni ilgilendirmezdi derkeen gözüme bir fotoğraf takıldı.

Berk fotoğraf atmıştı. BERK. SON BİR AYDIR HİÇ BİR HESABINA GİRMEYEN BERK.

Standart artist pozlarından birini vermişti, yanında, geçen sene bizimle takılmaya başlamdan önce yakıldığı, arkadaş grubu vardı. Havalılar aslında, hani şöyle bi bakınca ama... Herneyse. Umursamayacaktım aslında ama yorumlarda tıpkı ben okula ilk geldiğim zamanki gibi yani Berk free takılırken olduğu gibi bir sürü kız vardı. 'Ay Berk yaktııın *ateş emojisi*' 'müthişsiiin *kalp*' vb...

Şimdi sinirim bozuldu. Baya böyle. Şimşekler çakıyo. Of of. Ya hayır bilerek mi yapıyo sırf gıcıklık olsun diye onu anlamıyorum. Kıskandırmaya mı uğraşıyo anlamadım ki.

Boşversene, bir daha suratına bile bakmaz senin

Derin bir nefes alıp bu düşünceyi kafamdan attım. Herşey düzelecekti, öyle umuyordum. Evden erken çıkmaya karar verdim. Çantamı sırtıma alıp spor ayakkabılarımı ayağıma geçirdim ardından kapıdan çıktım.

***

Herkes arkadaşlarıyla selamlaşırken Bahçeden içeri girdim. Elif banklardan birinde daha önce resim kulübünde gördüğüm bi kızla oturuyordu, Seda ortalıkta yoktu. Bora ise bir kenarda etrafı izliyordu. Etrafı biraz daha tararken Onu gördüm. Ağaçların orada fotoğraftaki grupla oturuyordu. Bir saniye, sadece bir saniyeliğine göz göze geldik ve gözlerimi ayırmaya çalışırken o kolayca önüne döndü ve gülüşümeye devam etti.

Tamam işte bu acıtmıştı. Bende Bora'nın yanına gitmeye karar verdim. Ortada kalanlar derneği olarak, bir şeyleri düzeltmeye çalışmak bizim elimizdeydi.

Sorun şuydu ki ikimizde ne yapacağımızı bilmiyorduk.

Yazın Ortası olayların başlangıcı

Berk birileriyle mesajlaşıp duruyordu. Kim olduğunu merak etmiştim elbette ama sormaya çekiniyordum. Son zamanlarda ben de birazcık, azıcık Doğukanla yazışmıştım ve kıskançlık olayları olmayacağı konusunda Berk'le anlaşmıştık ama şuan içim içimi yiyo arkadaşlr. Kime yazıyo bu çocuk. KİME. Yavaşça yanına gittim ve kedi gibi sokuldum.

"Benimle ilgilen." Evcil hayvana ihtiyacımız yok ben varım burda. Beş yıldızlı evcil hayvan rolü. İhtiyaçlarımda aynı. İlgi. Bol bol hemde. Gözünün ucuyla bana baktı ve gülümseyerek elini saçıma daldırdı. İki saniye oynadı ama sonra mesaja vevap vermek için elini çekti. Gözlerimi kısarak ona baktım. Elini çekip tekrae aynı yere koydum.
"İlgi." Telefonu kapadı ve yüz üstü yanındaki sehpaya koydu ardından bana döndü.
"Sen ilgi mi istiyosun?"
"Evet."
" Demek ilgi...AL SANA İLGİ." Gıdıklamaya başladı. Yapmayın bunu bana lütfen olmuyo yani.
"ÖLÜYOM DUR AJSJASJSJSJS YAPMA AJSJSJDJFJ" durdu durmasına ama hayatımın 15 dakikası ölene kadar gıdıklanmakla geçti yine. O sırada telefonu titredi. Ve tekrar. Ve sonra bir kaç kere daha.
"Bakmayacak mısın?" Yerinde kıpırdandı.
"Hayır." Tekrar titredi.
"Önemli bişey olmasın?"
"Değildir." Gözlerimi telefona kaydırdım. Hala ara sıra titriyordu. Mesaj atan her kimse, çok ısrarlıydı. Önemli bir şey olduğundan endişelenmiştim.
" Bi sorun olmadığına emin misin?" Dedim telefona uzanırken ama ani bir hareketle elini telefonun üstüne koydu.
"Berk?" Dedim kolumu geriye çekerken. Cevap vermedi.
"Bir şey mi saklıyorsun?"
"Ne? Ben- Hayır."
"Sana güvenebilirim değil mi?"
"Evet. E-elbette." Derin bir nefes aldım ve gözlerinin içine baktım.
"Öyleyse neden bu kadar gerginsin?"
"Değilim." O sırada telefon yeniden titredi ve cümlesine devam edecekse bile etmekten vazgeçerek telefonuna bir bakış attı.
"Berk." Bana baktığında devam ettim." Tekrar soruyorum, Sana güvenebilir miyim?" O sırada odada olanlar sessizlemişti. İt dalaşına girmeyi sevmeyen Can odadan sessizce çıktı.
Berk kafasıyla onayladı ama gözleri halıya eğildi. Kafamı eğerek yüzüme bakmasını sağladım.
"Mesajlarını okumayı isteyemem ama hiç değilse, Kim veya kimlerden geldiklerini söyler misin?" İstemediğini biliyordum ve bunu bende hiç yapmak istemedim ama telefonuna uzandı ve ekran kilidini açtı.

Ve O an, o soruyu hiç sormamış olmayı diledim.
"Gülşah"

Özür dilerim ama yazmak istediğim şeyi bir türlü toparlayamıyorum ve artık teog öğrencisiyim bazı şeyler üst üste geliyor ve ben tekrar tekrar özür dilerim. İşte yeni bölüm.

xoxo Ceylin