Proloog

16 2 0
                                    

Hij blijft staan. Zijn adem stokt. Daar ligt ze: zijn vriendin, zijn liefde, zijn hele wereld. Ze is spierwit en de rode kleur is uit haar lippen onttrokken. Het enige rode dat hij ziet is de bloed spetters die tot aan het plafond rijken. Zijn hart breekt in honderd duizend stukken, net als het koffiekopje die hij op de grond laat vallen. De koffie zit op de muur en druipt over de grond, langs zijn dure schoenen, maar hij lijkt het niet te merken. Tranen beginnen te stromen en hij laat zich neerzakken tegen de muur. Hoe heeft het zo ver kunnen komen?

En toen was je weg (DUTCH)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu