Always S.M.&S.G.✔ Υπό Διόρθωση

Chapter 9

"Είναι ο βιολογικός μου αδερφος."άκουσα την Τέιλορ να μιλά στην αστυνομικό. Φαινόταν αγχωμενη, δεν ήθελε να ανακατεψει την αστυνομία αλλά ο Σον ήταν καθετος.

"Θα ήθελα να σας μιλήσω ιδιαίτερος δεσποινιδα Σουιφτ."είπε η αστυνομικός. Ήταν αρκετά ψιλή και τα καστανοξανθα μαλλιά της ήταν πιασμενα σε μια ψιλή αλογουορα που κατέληγε στον αριστερό της ώμο.

Χαμογελασα στην φίλη μου και έμεινα μόνη με τον Σον. Κοιτούσε τα παπούτσια του ακουμπώντας τους αγκωνες του στα γόνατα καθώς οι παλάμες του κάλυβαν το πρόσωπο του.

Περπατησα αργά προς το μέρος του και εκατσα στην άδεια καρέκλα δίπλα του. Σαν να ένιωσε την παρουσία μου γύρω του σήκωσε το κεφάλι του και μου χαμογελασε.

"Όλα θα πάνε καλά."μου ψιθύρισε και φίλησε το μάγουλο μου.

"Το ελπίζω."σηκωθηκα κατευθηνομενη προς τον ψυκτη.

"Που πας;" με κοίταξε στα μάτια.
Ο τρόπος που ένιωθα κοντά του ήταν πρωτόγνωρος. Μόνο που ήξερα πως βρισκόταν στον ίδιο χώρο με εμένα μπορούσα να ηρεμίσω από τις χειρότερες σκέψεις μου.

"Στον ψυκτη. Παω για νερό, μήπως θες;"τον ρωτήσα αφήνοντας ένα αχνο χαμόγελο να σχηματιστεί στα χείλη μου.

"Όχι, θέλω να βγω λίγο έξω."έγνεψα θετικά.

Με πλησίασε και μου χάρισε ένα φιλί στα μαλλιά αναπνεοντας το αρωμα μου.

Από τη στιγμή που ο Σον βγήκε από τον χώρο το άγχος είχε κατάκλείσει για τα καλά το μυαλό μου. Ο ενοχλητικός θόρυβος από τα κλειδιά των αστυνομικών που κουδούνιζαν καθώς αυτοί έμπαιναν από το ένα δωμάτιο στο άλλο. Έπιασα ένα πλαστικό ποτήρι από μια στιβα δίπλα στον ψυκτη και έσπρωξα τον μοχλο για το κρύο νερό. Κατάπια το κρύο ρόφημα νιώθοντας ένα τσουξιμο στον λαιμό μου.

Ο Τζαστιν μας είχε ταλαιπωρησει πολλές φορές πριν αλλά το να φέρει τον άντρα που είχε αγοράσει την παρθενια της αδερφής του και να τον αφήσει να της μιλήσει με τέτοιο τρόπο μέσα στο ίδιο της το σπιτι ήταν παραπάνω από απαράδεκτο.

Με την αδικία να βουιζει στο κεφάλι μου πέταξα το ποτηράκι στο καλάθι με τα άχρηστα και εκατσα στην θέση που προηγουμενος καθόταν ο Σον.

Shawn's POV

Την άφησα στο αστυνομικό τμήμα μόνη της και βγήκα για να πάρω λίγο αέρα. Όχι και αυτός. Σχεδον όλη η παλιά μου παρέα είχε μαζευτεί και οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ψυχακια. Την μία ο Καμερον, την άλλη ο Τζαστιν και δεν ξέρω ακόμα ποιος άλλος θα εμφανιζοταν. Τουλάχιστον ο Ματ φεροταν καλά στην Τελ. Αν μαθαινε Η Σελ για το παρελθόν μου θα έδιωχνε και θα είχε και απόλυτο δίκιο.

Πριν το καταλάβω βρισκόμουν έξω από την καφετέρια. Αναζήτησα τι σημείο όπου θα μπορούσα να πάρω έναν καφέ στο χέρι και πλησίασα τον τύπο δίπλα στο ταμείο.

"Έναν Fredo Cappuccino σκέτο για έξω παρακαλώ. " ζήτησα και άφησα τα χρήματα στον παγκο. Γύρισα την πλάτη μου στον άντρα που ετοιμάζε το ρόφημα μου και έπιασα το κινητό μου στα χέρια.

"Παρακαλω;"άκουσα την γλυκιά της φωνή.

"Θα πάρω καφέ θες να σου πάρω κατι;"είπα όσο πιο ευδιαθετα μπορούσα παραμεριζοντας για λίγο τις τύψεις σε κάποιο άλλο μέρος του μυαλού μου.

"Θα μπορούσες να μου φέρεις μια κρύα σοκολατα;" Ο τρόπος που προφερε τις λέξεις και ειδικά την τελευταία με έκανε να την θέλω πολύ, ήταν σεξυ μα ταυτόχρονα πιο αθώα και από ένα νεογέννητο.

"Φυσικά."

Κλείσαμε το τηλέφωνο και ενημέρωσα τον άντρα για την σοκολάτα της Σελινα. Του έδωσα τα επιπλέον χρήματα και βγήκα στον δρόμο κρατώντας τα δύο ποτήρια στα χέρια.

Η διαδρομή της επιστροφής μου φάνηκε μακρύτερη μα ήξερα πως ήταν η ίδια.
Στη είσοδο βρήκα την Σελ να με κοιτάει καθώς πλησίαζα προς το μέρος της.

"Οριστε η σοκολάτα σας κυρία Γκόμεζ."αστειευτηκα και της έδωσα το ποτήρι.

"Ευχαριστώ."μου χαμογελασε και όσα αρνητικά συναισθήματα υπήρχαν μέσα μου με κάποιον τρόπο έφυγαν μακρυά.

"Τι εγινε με την Τέιλορ;" χαιδεψα το χέρι της με τα δάχτυλα μου. Απομακρύνε το καλαμάκι από τα χείλη της και με κοιτάξε σοβαρή.

"Τελείωσε με την κατάθεση, συμπληρώνει κάποια χαρτιά και σε λίγο θα έρθει. "

Το χέρι μου πήρε πρωτοβουλία και φυλακισε τον σβέρκο της. Έφερα το πρόσωπο μου κοντά της και εισεπνευσα το μεθυστικο αρωμα της. Κόλλησα τα χείλη μου στα δικά της και ανταπεδωσε στο φιλί.

"Είπαν πως αν με ξαναενοχλησει να τους τηλεφωνήσω."άκουσα την Τέιλορ που ήταν ακόμα μέσα στο κτήριο να μας πλησιάζει.

Απομακρυνθηκαμε ο ένας από τον άλλο και την κοίταξα για λίγο απολαμβανοντας στο ποσό ντροπαλη ηταν. Μπορεί να κατάφερνα-όχι εύκολα- να την περιμένω μα μόλις με αφήσει να της κάνω αυτά που θέλω δεν θα θέλει να βγει από το σπίτι.

Χαμογελασα στις σκέψεις μου μα μόλις θυμήθηκα τον λόγο που ήμασταν στο αστυνομικό τμήμα σοβαρευτηκα απότομα.

Μπήκαμε στο αμαξι και άφησα τα κορίτσια στο σπίτι της Σελινα ενώ εγώ κατευθυνθηκα προς το Supermarket που δούλευα.

Όση ώρα ταχτοποιουσα τα ράφια και εξηπηρετουσα κουραστικόυς πελάτες η Σελινα τριγυρνουσε στο μυαλό μου.