NeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNetoighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNetoighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNetoighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNetoighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNetoighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeighNeigh