Rozdział 1

42 7 0
                                    

Kim jestem?

Mam na imię Pamela mam 16 lat i za 9 miesięcy będę matką a czy będę
szczęśliwą matką czas pokarze. Każda kobieta by się ucieszyła przecież to
takie piękne chwile...Niestety nie w mojej sytuacji.

^^^^^^^^^^^^^^^

Ciągle czuje na sobie wzrokinnych jakby wiedzieli... Gdziekolwiek nie pójdę czuje ten natarczywy wzrok...może jestem zbyt przewrażliwiona?

Na razie nic nie widać, aleto kwestia czasu za dwa-trzy miesiące już nie
ukryje w rozciągniętych i starych swetrach brzucha ani fasolki przed
gardzącymi spojrzeniami bezczelnych ludzi

Mama powiedziała, że wyjad mam za  tydzień do ciotki do Londynu, bo przecież tam nie nikt nie zna... nie będzie musiała się mnie wstydzić...

Dokładnie pamiętam moment wktórym wykrzyczała mi:

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Dokładnie pamiętam moment wktórym wykrzyczała mi:

-Nie mam zamiaru zajmować się TYM dzieckiem, a że kopnął Ciebie ojciec
dziecka w tyłek to masz za tydzień lot do Londynu. Powinnaś się cieszyć , że
ci w ten sposób pomagam. Przynajmniej nie będą ludzie gadali że mam córkę puszczalską -wrzeszczała jak najęta i rzucała wszystkim co ma pod rękami.

Niestety wiem, że ta chwila nie miała prawa się wydarzyć 16-letniej
dziewczynie z małej miejscowości w Kansas. Miałam przecież tyle planów
jak na razie one idą wodstawkę teraz muszę myśleć o lepszej przyszłości dla mojej kruszynki i dla siebie w nieznanym mi dotąd Londynie przy boku ciotki Danielle.

Cóż za paradoks obca ciotka ma mi pomóc, a własna rodzina nie, a tym
bardziej ON mi nie pomoże. 

-inna

Jeden moment wiele zmieniaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz