AŞK(Tamamlandı)

9.BÖLÜM

9.BÖLÜM

Zaman öyle çabuk geçiyordu ki bugün evliliklerinin yedinci haftasıydı. Cemal öğlen telefon açarak akşam için hazırlanmasını söylemişti. Narin heyecanlıydı bugün ilk defa Cemal'le birlikte büyük bir davete katılacaktı.

Hayatında hiç olmadığı kadar mutluydu. Yaşadıkları sanki bir rüyaydı ve her sabah uyanmaktan bu yüzden korkuyordu. Peri masalıydı yaşadıkları. Yakışıklı prensi onu çıkarmıştı küçük dünyasından.

Hayatı daha farklı görmeye başlamıştı. Özellikle bir psikiyatra gittikten sonra hayatın tek kurbanı kendisi olmadığını öğrenmişti. Yalnız değildi, onun başına gelenler daha birçok genç kızın ve genç kadının da başına gelmişti. Önemli olan tüm bu yaşananların üstesinden gelebilmekti. Doktoru bir keresinde ne olursa olsun, başına ne gelecek olursa olsun hayata tutunacaksın demişti. Ona sıkı sıkı sarılacaksın. İlk başlarda çok kızıyordu. Kendine ,doktora, Cemal'e ama sonra yalnız olmadığını görmüştü. Grup terapilerinde ondan çok çok daha kötü durumda olup iyileşenleri gördükçe umutlanıyordu.

Evet o da bir gün normal bir insan ,bir kadın olabilecekti. Bu süre zarfında Cemal hep yanındaydı. Onu yalnız bırakmıyordu. Her şey umduğundan çok daha iyi gidiyordu ve Cemal'le olan ilişkisi gün geçtikçe güçleniyordu. Aralarındaki bu garip, anlaşılmaz bağı bir türlü çözemiyordu. Ona okadar çok bağlanmıştı ki artık onsuz bir hayat düşünemiyordu. Cemal'le olmak nefes almak gibiydi. Belli şeyler dışında ve Cemal o konuda çok sabırlıydı. Evet zaman zaman kaçamakları oluyordu ama bunlar onunda hoşuna gidiyordu. Küçük bir dokunuşu bile yüreğini titretiyor, onu uçsuz bucaksız hayallere götürüyordu, tıpkı bu sabah olduğu gibi. Hâlâ heyecanlanabiliyordu oysa aradan saatler geçmişti...

Cep telefonu çalıyordu arayan Cemal olmalıydı. Oysa daha biraz önce konuşmuşlardı. Heyecanla telefonunu eline aldı. Yanılmamıştı arayan Cemal'di. Sesi oldukça neşeli çıkıyordu.

"Nasıl gidiyor hazırlıklar?"

"Henüz hazırlanmaya başlamadım."

"Güzel karım, ne kadar güzel olduğunu biliyorsun değil mi?"

Cemal onu şımartıyordu. Kim bilir belki de yanında daha güvenli durmasını istiyordu. Cemal ona bu sözleri defalarca söylemişti ama bu sözlerin iltifattan başka bir anlam taşımadığını da biliyordu. Aynanın karşısına geçti ve kendini inceledi. Mavi gözleri bütün yüzünü kaplıyordu.

"Narin telefonda mısın!"

Dalgınlığından sıyrılarak yeniden telefonu kulağına götürdü.

"Aynanın karşısında kendimi inceliyorum."

"Ve..."

" Neden bana böyle şeyler söylüyorsun. Evet, kabul ediyorum yüzüne bakılacak bir kadınım ama senin söylediğin diğer nitelikleri göremiyorum."

"Demek öyle, ama sana söyleyeyim güzellik konusunda hiç yanılmam. Hem biliyor musun bugüne kadar tanıdığım en güzel kadınsın."

"Bak yine iltifat ediyorsun."

"Sevgilin, yani geçmişteki sevgilin mutlaka daha güzeldi." Bunları söylerken Narin'in içi burkulmuştu.

Telefonda derin bir sessizlik vardı.

"Affedersin yanlış bir şey mi söyledim. Ben seni üzmek istememiştim."