~Η πόλη της μαγείας~

Κεφάλαιο 1

(Φωτό πάνω η Κωνσταντίνα🔝)

Αργά το βράδυ

Αύριο είναι η χειρότερη μέρα την ζωής μου...Η ξαδέρφη μου έχει γενέθλια...Την μισώ χρόνια μου φέρεται σαν τίποτα...Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος...

Το επόμενο πρωί

Με ξύπνησαν οι φωνές της Εύας της "πολύ αγαπημένης μου" ξαδέρφη
Ε(υα):Ξυπνά σήμερα είναι ξεχωριστή μέρα!Κωνσταντίνα!Είπε χτυπώντας την πόρτα δυνατά
Κ(ωνσταντινα):Καλά θα κατέβω να ντυθώ πρώτα!
Μετά από 2'
Ε:Αργείς;;
Κ:Μισό
Φόρεσα κάτι καλό γιατί μετά θα πηγαίναμε στο ενυδρείο

Ε:Αντεεε δεν θα περιμένω για πολύ ακόμα
Κ:Αμάν τελείωσα.Είπα και άνοιξα την πόρτα
Ε:Σιγά τα ρούχα που έβαλες
Κ:Εμένα μου αρέσουν!Πάμε κάτω τώρα;;
Ε:Δεν θα μου πεις τι θα κάνω!
Κατεβήκαμε κάτω και είδαμε το σαλόνι γεμάτο τσάντες με ρούχα και παπούτσια
Ε:Πόσες είναι;
Θείος:24
Ε:Ωραία μπαμπά
Θείος:Φάτε τα φύγουμε
Κ:Για εμένα πρωινό;
Θείος:Να κάνεις μόνη σου
Τότε πήρα το τηγάνι και έκανα 2 τηγανητές να φάω με σιρόπι σοκολάτας.Έφαγα γρήγορα και φύγαμε για το ενυδρείο
Μπήκαμε μέσα και πήγαμε στην έκθεση για τις γοργόνες Καθίσαμε λίγο και πήρα κάτι σημειώσεις διότι τις λατρεύω!!
Η έκθεση τελείωσε και πήγαμε στην αίθουσα με τα ψάρια κλόουν που ήταν σε κάτι μικρά ενυδρεία
Ε:Μαμά αυτό το ψάρι δεν κουνάει
Τότε άρχισε να το πειράζει
Κ:Αστό δεν του έκανε κάτι
Ε:Μααα δεν κουνάει
Μετά από λίγο πήγαν στα μεγάλα ψάρια και εγώ έμεινα μα κοιτάζω το ψάρι που πείραζε ήταν μόνο του
Κ:Και εσύ νιώθεις μόνο σε καταλαβαίνω
Ψάρι κλόουν:Ναι θέλω να πάω με τα άλλα ψάρια
Κ:Με καταλαβαίνεις;
Ψάρι κλόουν:Ναι
Τότε ήρθε η Εύα
Ε:Μαμά κουνιέται.Είπε και με χτύπησε στην κοιλιά με αγκώνα.Την κοίταξα με μίσος και το νερό σηκώθηκε και πήγε πάνω της τότε το ψάρι πήγε στο δίπλα ενυδρείο με τα άλλα ψάρια
Ψάρι κλόουν:Ευχαριστώ
Τότε ο θείος μου με έπιασε από το μπράτσο και με έβαλε στο αμάξι και μετά ήρθε η θεία με την Εύα.Η Εύα ήταν τυλιγμένη με μια πετσέτα του ενυδρείου.Φτάσαμε στο σπίτι και είδαμε παντού παπαγάλους με πολύχρωμα φτερά.Μας φάνηκε περίεργο αλλά ο Θείος δεν έδωσε και μεγάλη έμφαση γιατί είχε νεύρα....Ανοίξαμε την πόρτα και είδαμε 2 βουνά από γράμματα όλα από το ίδιο άτομο...Πήγα να πάρω ένα να δω σε ποιον ανήκουν όλα αυτά τα γράμματα και είδα το όνομα μου.Τότε ο θείος είπε ότι θα μετακομίσουμε μακρυά μαζέψαμε βαλίτσες και δεν ήξερα τον προορισμό...Ο ύπνος με πήρε στο αμάξι και δεν είδα την διαδρομή...Όταν ξύπνησα βρισκόμασταν σε ένα υπέροχο τοπίο με ψηλά δέντρα και πράσινο γρασίδι και στην μέση υπήρχε μια μικρή καλύβα.Μπήκαμε μέσα και είχε παντού σκόνη και ιστούς αράχνες..Ανατρίχιασα ήταν σαν στοιχειωμένο..Γρήγορα αρχίσαμε τις δουλειές δεν τελειώσαμε σε μία μέρα όπως ήταν αναμενόμενο...Εκεί υπήρχαν 2 κρεβάτια και 1 ράτσο.Ο θείος με την Θεία κοιμήθηκαν μαζί στο διπλό κρεβάτι και η Εύα στο κρεβάτι και εγώ στο ράτσο.Η μέρα δεν άργησε να έρθει και ξύπνησα πρωί για να ετοιμάσω κάτι να φάμε.Μετά από λίγο ξύπνησαν όλοι το Θείος πήγε να κόψει ξύλα και εγώ η θεία και η Εύα θα τακτοποιήσουμε τα υπόλοιπα πράγματα.Φάγαμε μεσημεριανό και συνεχίσαμε να κάνουμε τις δουλειές μας!Η νύχτα ήρθε γρήγορα και σκεφτόμουν αυτές τις τελευταίες μέρες γιατί πρέπει να είναι όλα τόσο δύσκολα γιατί να μετακομίσουμε τώρα δεν μπορώ να πηγαίνω στην κυρία Μαρία απέναντι να γιορτάσουμε μαζί τα γενέθλια μου που ήταν μεθαύριο...Μου λείπει η κυρία Μαρία...Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος

Το επόμενο πρωινό

Ξύπνησα και πάλι πρωί για να κάνω πρωινό και να φέρω τα ξύλα μέσα στο σπίτι γιατί θα άρχιζε να κάνει κρύο και έπρεπε να ανάψουμε το τζάκι.Ή μέρα πέρασε γρήγορα χωρίς άλλες ταραχές η ώρα είναι επιτέλους 00:00 Χρόνια πολλά Κωνσταντίνα γράφω σε ένα χαρτί!Επιτέλους 7 Σεπτεμβρίου η μέρα τον γενεθλίων μου!!Ήρθε επιτέλους!!
Τότε ακούω δυνατά χτυπήματα στην πόρτα
*Μπουμ μπουμ μπουμ*
Και μπήκα αμέσως κάτω από τα σκεπάσματα

**********************
~Χευυυ!!~ Αν θέλετε τσεκάρετε και το άλλο μου βιβλίο δεν είναι ολοκληρωμένο λέγεται η καινούργια
Ποιός να είναι άραγε στην πόρτα;;;
Τα λέμε στο επόμενο μέχρι τότε βάλε ένα 🌟 και κάνε σχόλιο
Byee!!!💋💋💘