CMBC 16

6.8K 192 38
                                    

As promised. Update after exam.

Yanah's POV

"Yanah!"

Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. I'm happy dahil nakita ko ulit siya after a year pero mas malaki ang nararamdaman kong takot.

Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko kaya pumasok siya sa bahay at ilang segundo lang ang nakalipas nandito na agad siya sa harapan ko. Hindi siya nagsasalita. Nang tingnan ko siya he looked shocked habang nakatingin sa mga anak ko.

"Wha-what happened?" he asked but hindi ko siya nasagot. Hindi ko alam kung ano ba dapat ang sabihin ko sa kanya.

"Tinalikuran mo ang buhay mo para dito?"

I don't know why pero naiinis ako. Para dito? para bang sinasabi niya na mas mahalaga ang  buhay ko noon para sa mga anak ko.

"Ano bang pake mo?"

"Anong pake ko? umalis ka para dito? eh kung tutuusin okay naman ang buhay mo dati ah? umalis ka para lang maging katulong at magbantay ng dalawang bata!?" Nanlaki ang nata ko. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o ano.

"Marami naman kayong pera kaya di mo kailangan magtrabaho ng ganito!?"

Hindi ko na napigilan. Tumawa na talaga ako. Natatawa rin si Deanna habang hawak ko siya. Nayuyugyug kasi kaya siguro siya natatawa.

"What's funny?" Tanong niya

"I-ikaw hahaha" sabi ko tsaka tumawa ulit.

"huh? what do you mean?"

Nang makarecover ako sa pagtawa tsaka ko siya hinarap, medyo natatawa pa nga ako eh.

"Eh kasi hindi naman ako katulong eh."

He looked confuse.

"This kids, they are my ki---"  I stopped.

Should I say the truth? or should I hide it?

Sa totoo lang may karapatan din naman siyang malaman kaya lang..
kaya lang nakakatakot.

Ayokong pagsisihan ang bagay na 'to.

"You're what?" he asked

"My.. umm.. yeah. I'm their babysitter."

Hindi siya nagsalita kaya biglang kumabog yung dibdib ko. Hindi ko naman sinabi ang totoo kaya bakit ako kakabahan diba? He didn't talk for 2 minutes I guess but when he did talagang kumabog ng malakas ang puso ko.

"I don't believe you." he said looking at my kids.

"Ikaw pa ba? Ikaw pa ba ang magsisinungaling saakin? We've been together since kids tapos ngayon ka pa magsisinungaling sakin? Nice one." he said and chuckled.

Tama nga naman. Kahit kailan hindi ko naman talafa siya maloloko eh.

"Just.. just tell me the truth Yanah." he said in a low voice.

I sighed. "You're right.. they're my kids." I looked at Deanna who was busy nibbling my clothes.

"Is he the father?"

Matagal bago ako makasagot. I was thinking to lie again pero useless narin naman.

"Yes."

I thought he'll shout at me but he didn't. Chiari remained calm. It took 3 minutes bago siya nagsalita ulit.

"What's their names?" he asked.

"D-deanna Israelli and Denver Albrecht" he smiled.

"You named Denver after my favorite artist."

"Syempre naman. Ikaw pa? bestfriend kita eh tsaka diba usapan naman natin noon 'yun? I'll name my child Albrecht and you should name your child after my favorite designer." He smiled as if remembering a sweet memory.

He was about to carry Denver pero binato siya nito ng gatas. And then Denver looked at him like he was gonna kill him.

"Woah! I guess Albrecht don't like me." I think so too.

Deanna spread her arms to Chiari. "Mukhang si Deanna yata yung may gusto sayo eh." Tapos binigay ko sa kanya si Deanna at kinarga ko naman si Denver he still have that "don't-get-any-closer-or-I'll-kill-you-look" towards Chiari. How adorable.

"They're beautiful." I smiled at him. Yes they are.

Chiari looked at me as if he wants to asked something and I'm right, nagtanong nga siya.

"What's your plan?"

I sighed. "Stay here and have a peaceful life. Okay na ako dito masaya naman ako eh tsaka ang babait nang mga tao kasama ko rin naman ang mga anak ko kaya kontento na ako."

He looked at the people outside.

"But Yanah.. think about your mom. She's been sick and hospitalize for 2 months. Alalang-alala sayo ang mama mo alam mo naman na unica hija ka niya. He assigned Nicholas to look for you pero wala namang ginawa si Nicholas eh. Kung hindi lang siguro ako nagpunta dito para ihatid ang mga gamit ni Nathalie malamang hindi kita nakita."

Kinokonsensya talaga ako ni Nicholas but when I heared Nathalie's name coming out from his mouth eh nabaling agad ang attention ko sa kanya.

"Nathalie? Anong ginagawa niya dito? nagkabalikan kayo?" I was starting to get annoyed. I really hate it when chiari talked aboit that girl.

"Yan kasi ang tagal mong nawala kaya ayan ang dami mong namiss. No hindi kami nagkabalikan ni Nathalie. Nadiscover siya ng isang sikat na manager kaya ayon nag artista and we are good now... as friends tsaka may boyfriend na kaya yan." He explained.

Buti naman hindi. Kasi ayaw ko talaga sa babaeng yun eh. Ewan ko ba..  basta ayaw ko sa presence niya.

"But Yanz.. think about what I said. Bumalik ka nalang. Marami ang naghihintay sayo 'dun. Miss na miss ka na ng parents mo tsaka si Kuya Zapphire 3 na ang anak kaya lang.. hindi kay ate Rheanza eh." I was stunned. What did he just said?

"Ano- pero pa-no?"

"I don't know the story. Pero nalaman namin na kaya pala umalis si Ate Rheanza kasama yung dalawang bata dahil magkakaanak si Kuya Zapp sa ibang babae." he looked disappointed as well. Naaawa ako Kay Ate Rhean. She's a very good mother and a good wife to Kuya. I can still remember when I was in highschool Ate Rhean used to stalked kuya Zapp and asked me what he likes. Kaya lang mukhang hindi nag work eh.

"Dami ko pala talagang namiss."

He just smiled. I saw Deanna already sleeping at his arms. She looks so peaceful. Ang ganda nga nilang tingnan eh. Para tuloy kaming happy family dito.

"Sana.. pag-isipan mo yung sinabi ko Yanah. Umalis ka na dito. Isa pa you can give your children a better life in Manila. Miss na kita Yanz. Ang tagal mo ring nagtago. Nakakatampo nga eh kasi di mo man lang ako sinabihan. I was worried sick tapos dito kalang pala sa Pilipinas nagtatago. Yanah, come back to where you belong. Come back with me."

I was about to answer him but a voice shut me up.

"NO!"

***

cliffhanger again.

Carrying my Brother's ChildWhere stories live. Discover now