Rihams gedachte;
Weet je, soms zegt een stille moment meer dan woorden. Soms zeggen woorden niets, omdat hun echte gevoelens zich schuilen achter een leugen.
Ogen, die zich nergens kunnen verschuilen. En de waarheid blootgeven. Iets wat een mens pr...
Ik werd langzaam wakker en draai me om naar mijn rug. Ik rek mezelf helemaal uit en blijf nog even liggen. Zenuwen gieren door mijn lichaam heen. Mijn zus die gaat trouwen.. Had mijn moeder toch gelijk..
Flashback "Jij zal nooit trouwen lelijk ding", zegt Smahane vals. "Tuurlijk wel. Iedereen trouwt", zeg ik zachtjes. De 15 jarige Riham die nog een beetje hoop had in haar leven. "Nee dat ga je niet", zegt mijn moeder. "Je bent een mislukkeling en ik gun geen enkele man een vrouw zoals jij", zegt ze en kijkt me goor aan. Tranen springen omhoog en ik loop naar de trap. "Vergeet het huis niet op te ruimen, er komt bezoek. Ik wil dat je kookt dweilt, de ramen gaat lappen, en de keuken opruimt voordat ze er zijn. Gehaast begin ik snel met alles.. Misschien hebben ze gelijk en blijf ik hier voor altijd wonen.. Einde flashback.
Ik verblijf voor nog 2 dagen in het hotel. Ik zoek een leuk setje uit om aan te doen, want ik wilde de stad nog in. Ik heb gekozen voor een hotel in een andere stad, zodat ik niemand tegen kan komen.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nadat ik mij heb omgekleed sluit ik de deur en loop ik naar de lobby.. Geschrokken verstop ik mij snel achter een pilaar. "Shit", scheld ik in mijzelf. Een paar vrienden van Oussama stonden in de lobby. Wat doen ze hier? Dacht ik bij mijzelf. Mijn haren laat ik een beetje voor mijn gezicht vallen en ik loop zo snel als ik kan richting de deur.
"He is dat niet het zusje van...", hoor ik nog vaag, maar al snel bereik ik de deur en ga snel een straatje in. Opgelucht haal ik adem en loop ik een winkel in. Ik zag nog leuke schoentjes die ik moest hebben. Verder zoek ik naar make up om mij straks op te maken.
Na 2 uurtjes heb ik het alweer gezien en loop ik terug naar het hotel. Ik stap snel de lift in en klik snel op mijn etage. Alsof het niet erger kon werd de lift tegengehouden door een hand. Ik schrok ervan en zag dat het een vriend van Oussama was. Snel drukte ik ongezien op een andere etage.
"Hoi", zegt hij dan. Ik reageer er niet op en blijf naar beneden staren. "Wat doe je hier? Ben je hier alleen?", vraagt hij dan. Opnieuw reageer ik niet. Niet snel daarna voel ik twee handen om mijn nek gewikkeld. "Luister kleintje. Je broer gaf ons de opdracht om jou te vinden. Denk maar niet dat je van ons afkomt", fluistert hij dreigend. Ik toonde geen enkele angst, want dat is wat ie wilde.
De lift stopte bij een etage en ik spuugde in zijn gezicht. 3 mensen kwamen de lift in. En ik ging er snel uit en pakte de trap. Ik rende naar mijn kamer en deed de deur open. Mijn hart zat in mijn keel. Ik ademde hevig en kreeg het niet onder controle. Straks maakt Oussama mij af als ik op de bruiloft ben.. Dacht ik bij mijzelf.
Zelf weet ik de reden nog steeds niet van zijn gedrag? Heeft het misschien met Faris te maken? Op de bruiloft kan hij mij denk ik niet veel aan doen. Het was al 3 uur s'middags en ik besloot mij alvast klaar te maken.
Ik kleed mij uit en stap onder de douche na een uur kom ik eruit en begin ik met mijn haren. Ik föhn het droog breng het in een lage model. Nadat ik daar klaar mee ben, begin ik met mijn make up. Na 2 uurtjes ben ik klaar met opmaken en aankleden.
