Tesadüf Mü?

-Tesadüf Mü?-1

Hergün birbirinin aynısı olacak şekilde geçiyordu burda zaman.Tek başıma ve sıkıcı bir hayat.Ama iyi bir yönüde var ; Kendi ayaklarım üstünde durmayı öğrendim.Tek başıma yaşıyor,çalışıyor ve okuyorum.Bu 3 senedir böyle gidiyor.Oysa 3 sene önce sadece 15 yaşındaydım.Annemi kaybettiğim zaman.Belkide baştan anlatmalıyım...

Ben burada Güney Kore'de doğdum.Busan'da dünyaya gözlerimi açtım.Bu yüzden hala aksanımla dalga geçmeyenlerde yok değil.Annem doğma büyme bir Güney Koreli babamsa bir İngilizdi.Bu iki kişi nasıl birbirini bulmuş diyorsanız; Annem her zaman konar göçer bir hayat sürmüştü.İngiltere'de tanışmışlar.Ve birbirlerini çok sevmişler.Evlendikleri zaman babam amansız bir kansere yakalanmış.Şansın bu kadarı işte..Ve 2 sene içinde eriyip gitmiş.O sıralarda annem bana hamileymiş ve aradan çok geçmeden ben doğmuşum.Annem tek başına bana İngiltere'de bakamayacağı için Güney Kore'ye geri dönmüş.Beni tek başına büyütmüş.14 yaşıma kadar mutlu bir hayat sürdüm,annemi seviyordum,okulma gidiyordum,arkadaşlarım vardı.Fakat 15.doğum günümde annem bir kazaya kurban gitti.Araba kazası.Ayrıntıya giremeyeceğim.Sonraları işte kendi ayaklarım üzerinde durmaya başladım.Busan'da kaldım biraz daha sonra annemin çok yakın bi arkadaşının yanına Seoul'a taşındım.Orada onunla kalıyordum fakat bir yere kadar.Onunla yaşadığım süreçte çalışmaya da başladım ve para biriktirdim aynı zamanda annemden kalma biraz da param vardı.Beni düşünüp biriktirmiş.Şimdi Seoul'da normal bir liseye gidiyorum.Ve 8 ay önce CM adında bir ajansta çalışmaya başladım.İngilizcem çok iyi olduğundan(Annem sayesinde)beni eğitmen olarak seçtiler.Daha 18 yaşındayım ama eğitmenim ilginç değil mi? İnsan küçük yaştan beri çalışınca deneyimim var diyorum ve birçok iş imkanına kavuşuyorum.Bu ajans yeni yetenekleri keşfediyor.Bende bu yeteneklere ingilizce konusunda yardımcı olup,ajansın getir-götür işleri ile ilgileniyorum.Fakat burda çalışmayı sevdim çünkü insanlar çok iyi kalpli,ara sıra bazı ünlüler de geliyor yanıma ve benle konuşmak istiyor.Garip değil mi? Benim iyi bir insan olduğumu söylüyorlar.Bu arada sormayıunuttum.Tesadüflere inanır mısınız?Ben pek inanmazdım ama onu tanıdıktan sonra bunun tesadüften çok kader olduğunu anladım.Aslında şöyle bir düşününce hiç iyi bir başlangıç yapmamıştık.Size hikayemi baştan sona anlatmak istiyorum.İlk aşkımı buluşumu,kaybedişimi ve onunla olan maceralarımı,tabi birde onun şöhret olmasından kaynaklanan sorunları...

Cm Ajansın'da çalışmaya başlamamın 2.ayında her zamanki gibi sabah eğitimine gittim.Herkes benim gibi genç birini öğretmen olarak görünce şaşırıyordu tabiki de.Fakat o gün soğuk algınlığı feci kapmıştım.Ve biraz dalgındım.Ama yinede idare eder durumdaydım.İlacımı almıştım.Tek sorun hastalıktan kaynaklanan göz sulanmasının fazla olmasıydı.Neyse ki ilk ders çok bastırmadı Kendimdeydim.Fakat sonra ilaçlarında etkisi geçti ve kötüleşmiştim.Ahh tabi birde bugün şu yeni grup gelecekti ajansa.Daha birkaç ay önce ünlü olmuş bir grup.Tamam kabul ediyorum şarkıları iyi ama kendilerini beğenmiş insanlardır direk.Zaten baba parası ile ünlü olmuşlardır.Hereyse benim işim değil ben sadece eğitime odaklanmalıyım.Grubun adı  da neydi öyle ya?'One Piece Love' gibi bişiydi.Neyse şimdi bundan daha önemli işlerim var.Ve ben bunları düşünürken ofis telefonu çaldı.Kurul yöneticisi benden bir kahve istiyordu.Ne de olsa görevim.Yoksa beni niye burda tutsunlar ki?Kahveyi almaya gittim ve 3 şekerini ekledim yoksa çok kızardıAlışmıştım 2 ayda.Tam bunları düşünüp ofise giderken olmaması gereken birşey oldu ve birne çarptım.Fakat öyle bir çarptımki kahve adamı boydan boya boyadı.Kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırdım.(Ve işte başımı belaya sokan ayrıca tesadüf mü dediğim kişiyle tanışmış oldum(Uzun uzun baktı ve şoku atlatamamış gibi şunları söyledi;

...................................

Yazar;

2.bölüm yayınlandı ;))Her bölümün sonundaki yazıyo okuyun sürekli ekliyorum ;)Üst tarafta da bölümler var numarada;)

 (Multimedia Yong Hwa;)