Οι Θανάσιμοι Κυνηγοί

(12) The house of sins

Αφου περασαμε προσεκτικά το έδαφος με τις φωτιές βρεθήκαμε στην μεγάλη πύλη του σπιτιού. Στην διαδρομή όσο πλησιάζαμε ακούγαμε φωνές. Φωνές ανθρώπων που βασανίζονταν σε αυτο το σπίτι. Χωρίς κανένα δισταγμό μπήκαμε μέσα. Αφου μπήκαμε κοιτάξαμε αριστερά και δεξιά δεν ηταν κάποιος. Προχωρισαμε μπροστά και είδαμε την πρώτη αμαρτία γραμμένη πάνω σε μια πέτρα, και αυτη ηταν η οκνηρία.

Η οκνηρία ειναι η αμαρτία που ο άνθρωπος τεμπελιάζει και βαριεται να κάνει τις δουλειές του. Προχωρισαμε και στον δρόμο μας βλέπαμε ανθρώπους να κάθονται, να κοιμούνται, να περιπλανιουνται σαν τις άδικες κατάρες. Προσπαθούσαν να μας που κάτι αλλα δεν μπορούσαν. Εμείς προσπαθούσαμε να τους βοηθήσουμε αλλα δεν μπορούσαμε. Απο μακριά ακούσαμε μια φωνή που μας έλεγε να πλησιάσουμε. Εμείς χωρίς δεύτερη σκέψη πήγαμε. Στο τέλος του δωματίου είδαμε έναν δαίμονα να καθαιτε στο θρόνο του. Πήγαμε κοντά και άρχισε να μας μιλάει...
- Δαίμονας: Γεια σας παιδια, τι θέλετε εσείς εδω ?
- Neels: Εεεε πρώτον ήρθαμε για να συναντιθουμε τον Razanoth και δεύτερον θελουμε να περάσουμε γρήγορα απο αυτο το μέρος γιατι ειναι σκέτη αηδία.
- Δαίμονας: Θέλετε να σκότωσετε τον Razanoth ? χαχαχαχα για να φτάσετε σε αυτον θα πρέπει πρώτα να σκοτώσετε τους 7 αρχιδαιμονες που ζουν μέσα σε αυτο το σπίτι.
- Alissa: Ναι οκ για να τελειώνουμε ο πρώτος ποιος ειναι ?
- Δαίμονας: Εγω
- Simon: Ωραία παιδια ας τον σκοτώσουμε
- Δαίμονας: χαχαχαχα λοιπόν για να σοβαρευτούμε. Το όνομα μου ειναι Belphegor και ειμαι ο δαίμονας της οκνηρίας.
- Neels: Ας τον σκοτώσουμε
Έτσι όρμηξαμε πάνω του, τον περικυκλοσαμε και αρχίσαμε να τον χτυπάμε ολοι μαζί. Δεν ηταν τίποτα δύσκολο ηταν ο πιο εύκολος δαίμονας και για αυτο μάλλον ηταν απο τους πρώτους. Η Alissa του έριξε μια ριπή φωτός ενώ εγω και ο Simon το απασχολούσαμε και τον τρύπησε. Μόλις τον σκοτώσαμε βγήκε η ψυχή του απο το σώμα του και τρυγηρνουσε γύρω μας μέχρι που ο Simon μάζεψε την ψυχή του.
- Simon: Μαλλον θα πρέπει να συλλέξουμε και τις 7 ψυχές για να μπορέσουμε να βγούμε έξω
- Neels: Εχεις δίκιο
- Alissa: Πρεπει να προχωρήσουμε γιατι μας περιμένουν πολλά ακόμα

Το δεύτερο δωμάτιο ηταν ηταν η αμαρτία της Αλαζονείας. Ειναι το να θεωρεί τον εαυτό του καλύτερο απο τους άλλους. Στον δρόμο μας βλέπαμε τους πιο διάσημους αλαζόνες όλων των εποχών. Μέχρι που στο τέλος του διαδρόμου είδαμε τον δαίμονα. Κοιτάχτηκαμε και οι τρεις και χαμογέλασαμε τρέξαμε κατα πάνω του.
- Δαίμονας: Πληροφωρηθηκα για τον θα στο του αδερφού μου και για αυτο δεν θα σας δείξω έλεος. Το όνομα μου ειναι Azazel και ειμαι ο δαίμονας της αλαζονείας.
- Neels: Και εμείς είμαστε κυνηγοι και ήρθαμε να σε σκοτώσουμε.
Τρέξαμε κατα πάνω του και αρχίσαμε να τον βαράμε, μέχρι που ο Simon του έριχνε διαφορά μαγεία και αυτός αφου μίλαγε για τον εαυτό του και έλεγε οτι ειναι ο καλύτερος, ο Simon έκανε ένα ξόρκι και τον σήκωσε στον αέρα και τον έκοψε στην μέση. Αφου βγήκε και αυτούνου η ψυχή την μάζεψε ο Simon και προχωρισαμε στο επόμενο δωμάτιο.