24- 08'10

24- 08'10 deel 3

Als ik bijna bij de bewoonde wereld aan kom, stop ik met rennen. Uit reflex kijk ik achter me en zie dat hij me nog steeds niet volgt. Gelukkig maar.. Na dat gedoe met Mathijs was ik bijna vergeten dat mijn actie is mislukt. Ik voel wat tranen in mijn ogen prikken en bijt op mijn lip zodat ze niet komen. Snel loop ik door de stad. Ik maak een omweggetje zodat ik wat later thuis kom. Als ik twee euro op straat vind koop ik nog een ijsje, dat heb ik natuurlijk wel verdiend.

 'Wat  zie jij bleek!' Roept mijn moeder meteen als ik binnen komt. Ze heeft vast weer zitten wachten tot ik weer  thuis kwam, dat  doet ze tegenwoordig altijd sinds ze heeft gehoord dat ik ook nog word buitengesloten door mijn klas. 'Ik voel me ook niet zo lekker.' Zeg ik, zodat ze zich niet teveel zorgen gaat maken. 'Ga lekker in je bedje liggen, ik zal later wat eten brengen. Maar houd je wel de deur open?' Zegt ze met een nerveus glimlachje. Ik knik en loop naar boven. Ze wilt natuurlijk wel in de gaten houden of ik mezelf snijdt.  In de badkamer kijk ik in de spiegel en zie dat ik inderdaad erg wit zie. Ik trek mijn kleren uit en stap onder de heette douche. In de douche kan ik eenmaal het best nadenken. Na ongeveer een kwartier zet ik de douche uit en trek mijn pyjama aan. Zo fijn dat ik eindelijk een smoes heb om de hele dag in mijn bed te liggen! Ik wil net mijn kleren in de wasmand gooien als ik iets voel in mijn broekzak. Ik pak er een verschrompeld papiertje uit en zie er een aantal getallen opstaan; een telefoon nummer. Op de achterkant staat nog wat anders:

 Geloof me alsjeblieft, je moet me helpen. Bel me x♥.

Mathijs.

Bah, hij wilt dat ik hem help. Waarmee überhaupt? Maar stiekem ben ik toch nieuwsgierig, en ik wil wel weten waarom hij het niet heeft gedaan. Met het briefje in mijn hand loop ik naar mijn bed en plof direct neer. Ik leg het briefje weg, daar denk ik morgen wel weer aan. Ik slaap bijna meteen. bla