VERBORGEN VERLANGENS | ✓

VIER

Het was eigenlijk heel romantisch. Samen wakker worden, naast elkaar terwijl de zon door het zeil van de tent heen scheen. Het luchtbed was eigenlijk net te klein, maar aangezien de jongens lepeltje-lepeltje lagen, paste het perfect. Hun blote lichamen op en naast elkaar. Hun armen langs elkaar heen. Zijn penis tegen zijn onderrug. Zijn warme adem in zijn nek. Voor sommigen zal het vast niet romantisch klinken, dat begrijp ik helemaal - maar in hun ogen was dit perfect.

Oké, nu moeten we eerlijk zijn. Nadat Joey tien minuten wakker was, lag hij eigenlijk helemaal niet zo geweldig. Hij kreeg pijn aan zijn zij en zijn arm lag half dubbel als een spastische kip. Maar omdraaien wilde hij ook niet. Het lag veel te lekker - de warme lichamen gedrukt tegen elkaar. Joe besloot om door de zure appel heen te bijten en gewoon te blijven liggen.

Matt opende zijn ogen en voelde zijn hart kloppen tot in zijn keel. Ook Joey voelde het en draaide zijn hoofd om. De twee keken elkaar innig aan en zeiden niets. Het was ongemakkelijk maar ook zo vertrouwd en juist. En nee, het interesseerde ze niet dat ze een slechte ochtend adem hadden. Ze waren dat inmiddels wel gewend van elkaar. Dus was het spannend? Eigenlijk niet. Voor beide niet. Het was alleen nieuw, en ja - dat kan af en toe spannend zijn.

''Goedemorgen,'' fluisterde Matt.

Joey glimlachte. ''Hee,'' zijn hij hees, ''goed geslapen?''

Matt knikte en Joey draaide zich volledig om. Matt was nooit een morning person, is hij nooit geweest en zal hij waarschijnlijk ook nooit worden. Maar dat was niet erg, ze hielden van elkaar; en dat is immers het belangrijkste. Ten minste, Joey hield van Matt, maar hield Matt ook van Joey? Die vraag zat bij Joey dwars. Mat was ten slotte degene die hem had gekust, dus hield hij dan ook van Joey, of was dat inmiddels voorbij? 

''Hou jij van mij?'' vroeg Joey, zomaar uit het niets.

Matt keek naar Joey, met een rare vage blik. Hij draaide zich om en ging met zijn rug naar Joey toe liggen. Hoezo houden van? Wat houdt houden van eigenlijk in? Is dat niet voor iedereen anders en dus subjectief per perspectief?

Joey stond op en kleedde zich aan. Het antwoord was duidelijk. Het was logisch en begrijpbaar. Hoe kon Joey nou zo naïef zijn? Hij heeft seks gehad met zijn beste vriend en kreeg er uit eindelijk gevoelens voor. Nee, dat is niet normaal. Het was zijn beste vriend. Met een nadruk op was. Hij heeft alles verpest.

Wacht even, Joey is niet degene die het allemaal heeft verknoeit. Matt begon namelijk, als hij hem niet had gezoend, zouden die gevoelens nooit ontstaan zijn; besloot Joey. Een hele logische redenatie, toch?

Zonder iets te zeggen verliet Joey de tent. Hij rende naar de douches en besloot een lange, warme douche te nemen. En wat doet men voor, tijdens en na liefdesverdriet? Huilen. Precies. Het woord zegt het al: verdriet. Zo gezegd, zo gedaan. Lekker huilen onder een douche, niets voelde beter op dat moment.

Na ruim tien minuten ging de deur open van het douchegebouw. Twee grote voeten betraden de ruimte. Nu gebeurde dit vaker, dus Joey besteedde er niet veel aandacht aan.

''Joey?'' Riep een mannelijke stem door de ruimte, ''ben je hier?''

Joey tikte de douche uit. De laatste druppels kletterden op het oppervlak van de zwart betegelde vloer die schuin liep naar het doucheputje toe. Zijn hart bonsde in zijn keel en hij schoof een paar stappen naar achter. Hij probeerde zo min mogelijk geluid te maken, maar dat mislukte toen hij met zijn hak tegen de douchewand aan schopte.

''Auw!'' gilde hij. Joey sloeg zijn handen voor zijn mond. Shit, nu had hij hem gehoord.

''Joey, doe open! Ik weet dat je daar zit,'' riep Matt vanaf de andere kant.

''Ga weg,'' Joey zuchtte, ''ik wil je nu even niet zien.''

''Doe nou gewoon open. Even niet zo moeilijk doen.''

''Even niet zo moeilijk doen?'' Herhaalde Joey met de meest boze stem die hij kon opzetten terwijl hij de deur open sloeg.

Daar stond hij, totaal verslagen. Als een klein kind dat iets fout had gedaan, kwam hij zijn excuses aanbieden. Hij pakte de handen van Matt vast en trok hem mee het hokje in.

''Sorry,'' fluisterde Matt terwijl er een traan over zijn wang rolde, ''ik ben gewoon slecht met woorden en ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen weet je wel...'' hij haalde diep adem, ''en toen je dat zei, wist ik het gewoon niet meer. Het gaat allemaal zo snel, snap je?''

Joey knikte en kuste hem. ''Het is al goed.''

''Ik hou van jou.''

''Ik hou meer van jou, Matt.''