Hun>>> luရယ္ အရမ္းနာေနမွာပဲေနာ္ oppaဂ႐ုမစိုက္တာေၾကာင့္ wuri luေလး အန္တရျဖစ္ရၿပီ luျပန္သတိရလာရင္ oppaကိုမွတ္မိမွာပါေနာ္....
Luရဲ႕ လက္ကိုကိုင္ထားရင္း အသံထြက္ေအာင္ပါ ငိုေနမိသည္
ပုခက္ထဲက ကေလးကို ခ်ီထုတ္ကာ
Hun>>> luရယ္ ကိုတို႔ရဲ႕ ကေလးေလးကို ၾကည့္ဖို႔ ထလာပါေတာ့ သားေလးက Luနဲ႔ပိုတူသလိုပဲ
<<<skip skip >>>
မနက္မိုးလင္းေတာ့ lu ေဘးနားက ထိုင္ခံုမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္
Hun>>> umm မိုးေတာင္လင္းေနၿပီပဲ
ပုခက္ထဲက ကေလးေလးကိုခ်ီကာ luရဲ႕ ေဘးနားေလးမွာထားေပးလိုက္တယ္
၁၀မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
Luရဲ႕ လက္ေလးေတြ တျဖည္းျဖည္း လႈပ္လာၿပီး မ်က္လံုးေထာင့္နားကေနမ်က္ရည္ေလးေတြ စီးက်လာတယ္
Hun>>>ဟင္ lu သတိရၿပီလား
ကေလးကို ျပန္ခ်ီကာ Doctor ကို ေအာ္ေခၚလိုက္သည္
Hun>>> Doctor ဒီမွာ Lu သတိရလာၿပီလားမသိဘူး
Doctor နဲ႔ nurse ၂ေယာက္ ဝင္လာ ၿပီး စပ္းသပ္ကာ
Lu>>> ဒါ....ဒါဘယ္ေနရာလဲ
Doctor>>> သမီး သူ႔ကိုမွတ္မိလား
Hunကို ေခၚလိုက္ၿပီး
Hun pov>>> ကိုယ္ေလ ကိုယ့္ကို မမွတ္မိဘူးလား jelba jelba
Luက hunရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ၿပီး
Lu>>> အင္း သိတယ္
Doctor>>> ဘယ္သူလဲ
Lu>>>ar..arjushiေလ
Doctor က hunကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
Hun က ရတယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္
Luကို စမ္းသပ္ၿပီး ျပန္ထြက္သြားတယ္
Doctor ထြက္သြားေတာ့
Hunက ေနာက္ကလိုက္သြားၿပီး
Hun>>> doctor ခဏ
Doctor>>> nae
Hun>>> lu က ျပန္မမွတ္မိႏိုင္ေတာ့ဘူးလားဟင္
Doctor>>>မမွတ္မိႏိုင္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး အေျခအေန အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ျပန္မွတ္မိလာႏိုင္ပါတယ္
