Kütüphanede yalnız oturuyordu.
Etrafı sessizlikle çevriliydi.
Hiçliğin ayarlanmış sesi beyninde vızıldıyordu.
Gelecek olan kahkahanın karıncalanma hissi yukarı doğru çıkıyordu adeta.
Ama kız gülmemeye zorladı kendini.
Kütüphanenin devamlı ziyaretçisiydi.
Buna yalnızlık diyebilirsiniz ama o buna film demeyi tercih eder.
Halka açık yere ilk kim girerse göz teması kurmaya çalışıyordu.
Onları bir hikayeye yerleştirebilmek için.
Bir eski zaman savaş kahramanının arka planındaki bir adam *tssb'den muzdâripti.
Tüm zamanların en iyi müzik grubuyla dünyayı gezmiş bir kadın.
Onunla sadece gizli bir şeyler yapmak isteyen bir kızla bekaretini kaybetmiş bir genç.
Başlarda yalnızlık bir lanet gibiydi
ama sonra
tek bir bakış ve hikayeyle
çıkış yolu kazabilir hale gelmişti.
Yalnızlık büyük bir isabet yapmıştı.
İşte yeni bir film
Yeni bir başlangıç
Adı :
Birkaç masa ötedeki çocuk....
Gözlüklü
Kırmızı saçlı
Led Zeppelin tişörtlü
Siyah pantolonlu
Kirli converseli
Dolgun dudaklı
Kitap okurken önünde birleştirdiği elleri
Ona göre her şekilde mükemmeliyetçi
Kız ondaki her karakteristik özelliği yakalayabilmek için çabalar.
Gözleri adeta ona zoom yapar.
Kamera 'yıldızı' daha iyi görebilmek için sola döner
çünkü çocuk yeni bir kitap almak için ayağa kalkar.
Merak
Romantik aşıklar bölümünden.
Kız oraya bu ismi takmıştı.
Bir çok inanılmaz yazarın arasında zor bir karardı.
Hangisinin onun dikkatini çektiğini seçmek
neredeyse imkansızdı.
Bir noktada durur.
Eline alır
ve kamera ana sahneye geri döner.
Masa.
Çocuk kitabı alır ve okur
ama birden yukarı bakar
ve kamera yönünde
bir bakış yakalar.
Gülümser
Kamera da geri gülümser
Bir kaç bakıştan sonra
Yıldız oraya doğru ilerler
ve kızın adını sorar.
Bu sadece filmlerde olur
ama bu artık bir film değil
Gerçeklik yeni yalnızlık.
Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB)
![](https://img.wattpad.com/cover/84404869-288-k689946.jpg)