You / Markjin

37

" Tanrım ona bir şey olmasın lütfen lütfen. "

Mark asansörü beklemeyip merdivenlere yöneldi.Son basamakları da çıktıktan sonra gördüğü her görevliye yerini sormaya başladı.

Bulduğu yoğun bakım ünitesinde Jin Young'u aramaya başladı.Görüş açısına giren zayıf bedenle içi rahatlamıştı.Çünkü onun öldüğünü sanmıştı.

Omzunda hissettiği yumuşak dokunuşla başını o tarafa çevirmişti.
" Mark gelebilmişsin. "
Tanımadığı çocuğu biraz süzdü. " Young Jae ? "
Yavaşça kafasını salladı.

" Durumu iyi değil.İçeri girmek ister misin ? " hızlıca kafasını sallayıp odaya girmek için ayaklandı.Üstünü giyindikten sonra odaya girdi ve ünitelerden Jin Young' un yatağını araya araya ilerledi.

Bulduğunda yere oturarak incelemeye başladı.
Ardından perdeleri kapatıp derin bir nefes aldı.

" Sesimi duymak sana iyi gelir mi bilmiyorum.Ya da duyar mısın onu da.Ama senin yanında olmak bana iyi geliyor.O gün beni beklemeyip buraya gelseydin daha iyi olacaktın.Bana güvenmemekte haklıydın Jin Young.Diğerleri gibi bende sana kötü geliyorum. " akan göz yaşını silip önünde ki eli tuttu.

" Ama yine de senin yanında olmak istiyorum.
Sence bencillik mi yapıyorum.Sen de ister misin ? Umarım beni duyuyorsundur.Eğer duyuyorsan uyan Jin Young.Sana yeni kavuştum ve kaybetmek istemiyorum.İyi
uykular... "

Odada yankılanmayacak kadar küçük olan ' dıt dıt ' sesleri Mark'ı heyecanlandırmaya yetmişti.Yandaki hasta ile ilgilenen hemşireyi oraya getirtecek türden bir heyecandı bu.

" Tanrım o yaşıyor ! Sesimi duyduğun için teşekkür ederim. " koşarak çıktığı odadan sonra Young Jae'yi bulmuş ve sevincini onunla paylaşmıştı...