Öyle de bir kırgınsın ki herkese, her ne kadar 'hissizim' cümlesini sarfediyor olsan da etrafındakilere..
Bilmeden yazıyorum bu satırları, ne halde olduğunu düşünmeden.
Fakat hissediyorum, en derinimde, yüreğimin ortasındaki minicik delikten yeri göğü boyayacak kadar yoğun simsiyah bir sıvı akıyor.
Bu sıvı acın, hüznün, kırıklarınla ve yaralarınla dolup taşmış, harmanlanmış..
Değiştim diyorsun ama tam aksine, daha bir hassas oluverdin, gerçi, kim olmaz ki gördüklerinden, işittiklerinden sonra?
Kendine ve sana acı çektirenlere acı çektirme çabaları içerisindesin birde. Tarifsiz bir his, belki de ucundan betimleyebilmemin sebebi aynı şarkıyı defalarca dinlememiz hayalen aynı kulaklıklarla, ama önemli değil.
İnsanlar seni kandıracak olsa da maskeni indirmene ve duvarını parçalamalarına izin vermeyeceğim, meleğim,
ben buradayım.
hissettiklerimi tam olarak anlatamasam da layık olduğu gibi, kaktüs olsan sarılırdım sana.
bunu unutma.
