ÖMÜR BOYU BEDEL

19.Bölüm

Nefes nefes nefes kendine bunu soyluyodu nefes al Hazal nefes al.Hemde kendini hayatta tutucak nefesler al hemem al çünkü nefes almazsan ölebilirsin ve sen ölmek istemiyosun.

Annesinin konuşması biter bitmez odadan çıkmıştı daha fazla annesinin o halini görmek istememişti.Hazal hep annesini suçlamış benim varliģımdan olmayan bir babam olmasinın sebebini amnesi görmüştü.Oysa şimdi suçluycak tek kişi dedesiydi Naci Aslan Hazalın yıkılmaz dirģi.Sırtıni yasladığı dağı siğınağıydı.Nasil yapmıştı ona bunları nasıl odasına gidip hesap sormak istedi gidip öğrendiklerim doğrumu diye haykırmak.Ama yapamadı yapmadı kapısını kilitleyip odasından hiç çıkmadı bi kaç kez Zeynep geldi.Bir kerede Arda gelip çatıdayı çay demledim dedi ama Hazal odasından çıkmadı.

Sabaha karşı kararını vermişti gidicekti hazırlandı iki küçük valize ihtiyaçlarını tikıştırdı bide sırt çantası alıp şarj aletini notbook ve kulaklığını attı.Annesine bi not yazdı.Sabahı beklemiycekti çünkü kimseyle vedalaşmak istemiyodu ve kiseninde yerini bilmesini istemiyodu.Valizleri merdivenlerde ses çikarmadan indirdi tekrar çikıp İlyas dayısının yatak odasının kapısına gidip kapıyı çaldı.3 kere çaldı kapıyı yengesi ve dayısının konuştuklarını duydu ve bekledi.Bi sure sonra dayısı açtı kapıyı Hazala bakıp.

"Noldu kızım"dedi İlyas bey telaşla ama Hazal bir şey söylemeden ona sarıldı.

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Kübra ♡ Demir
Kübra ve Demir uykusuz gećen bir gecenin ardından yine kizlarinın aglamasıyla uyandılar.Kübra hemen kalkıp Defnenin odasına girip kizını aldi kucağına biraz sakinleştirdi.Sonra tek kişilik koltuğa oturup kızı için gögsünu açıp onu doyurmaya başladı.Kızı üç saatir uyuduģu için iştahla doyurdu karnını Kübra kızını basını okşayıp sevdi.Kızı doyunca hemen gazını çıkardı kızı rahatladı ama Kübranın burnuna kötü kokular geldi.Ama o buna gülümseyip hemen ayağa kalkıp kızını koltuğa yatırdı.Dolaptan ıslak mendil ve bez alıp kızının yanina geldi.Kübra göbeğine dikkat ederek altını yemizledi kızının.Boynundan öpüp bezi alıp banyoya gitti bezi atıp elinide yıkayıp çıktı.

"Uyudumu"dedi Demir

"Yok uyanık"

"Getir o zaman kapı açılmaz nasıl olsa"dedi.Kübra başını sallayıp bebek odasından kızını alıp geldi.Demir elini yanına vurunca Defneyi Demirin yanina yatırıp kendide yattı.Defne ikisinin arasında elleriyle ayaklarını oynatıp tavana bakıyodu.Demir kızının elini tutup öptü.

"Melek Defne Genco bu gün kimliğiniz çıkıcak hanım efendi"dedi gülümseyerek.

"Kübra ben bu gün ev işini hallederim eşyalar için gelebilirmisin.Yoksa benmi hallediyim"dedi Kübra şaşırdı.

"Ne eşyası"dedi Kübra.

"Ev için"

"Ama o evde eşya vardı"dedi.

"Oraya gitmiycez başka bir eve geçicez"dedi Kubra bu habere sevinmişti o eve girmek istemiyodu.

"Ama ben gelemem yani Defne hasta onu çikaramayız"dedi Kubra.

"Bizim çocuklardan katalok istiyim getirsinler seçersin ordan yatak odası yemek odasi ve sayre"dedi Demir.

"Bunları gotürmiycekmiyiz"dedi Kübra sonuçta daha yeni almışlardı.

"Kalsın bunlar zaten bir ayağimız hep burda olucak ben arada yine giderim İstanbula ama kızımın odasını eşyalarını göturücez"dedi Defneyi öperken.

"Sen Dicle ablaya söyle toparlamaya başlasınlar yavaş yavaş"

"Tamam söylerim"dedi Kübra o eve gitmiyceği için sebiniykdu ama konaktan ayrılacağı için uzgündü.Alışmıştı konağa Berfin anneye Berfo nineye Ayşeye Dicleye kizlara.Burda hep birlikte olmaya alışmıştı şimdi başka bir eve nasıl alışırım diye düşünüyodu.