Nasılsın iyi misin ? Beni sorarsan aynıyım işte. Paramparçayım ve artık toplayamıyorum kendimi. Senin karanlığına döküyorum yine içimde birikmiş tonla derdi. Sen hiç sevdin mi gece ? Ben çok sevdim. Ve bir o kadar da sevilmedim. Herkes neden üzgünsün diye soruyor. Biride çıkıp " seni neden üzdüler ? " diye sormuyor. İnsanların hissiz sorularından bıktım artık. Sen gelince gözümden damla damla akıyor anılar. Bir süre sonra gözlerimde yaşta kalmıyor. Hiç bu kadar zor olmamıştı ağlamak. Sakın sevme gece. Senide üzerler. Gözlerinden akan yaşlar karanlığını sildiğinde geride kalan tek şey güneşin ışığıyla gelen gündüzün iğrenç suretidir. Ben seni dost bildim gece. İçimde tonla dert birikti ve ben bir tek sana anlatabiliyorum. Herkes gidiyor gece. Sende gidiyorsun ama geri dönmesini biliyorsun. Hep döneceksin de. Onlar dönmek nedir bilmedi. Ben hep bekledim. Beklemek sorun değil de gelmiyeceğini bile bile beklemek çok zor be gece. Derin bir yaram var benim. Yaramızı gören de tuzunu esirgemiyo çok şükür. Senin işin de zor be gece. Bugün beni dinliyorsun bi kaç saat sonra başkalarının gecesi olacaksın. Senin neden bu kadar karanlık olduğunu şimdi anladım. Bunca derdi toplamak karartıyor seni değilmi. Neyse gece, gündüz yaklaşıyor, duymasın bizi. Bende daha fazla devam edemiyeceğim. Kelimelerle anlatılamayacak hüzünler var çünkü. Hadi sana iyi geceler..
