-Bu necə ola bilər axı? Niyə bir pişiyin qəlbi?
-Əgər bir balıqın qəlbi olsa, onun bəzi xüsusiyyətlərini daşıyacaq, günün çox hissəsini suda keçirəcək, su gördükdə dərhal oraya gedəcək, tez-tez yaddaş problemi olacaq,unutqanlaşacaq. Əgər hansısa bir quşun qəlbini daşısa, hündür yerlərə gedəcək,yüksəklikdən aşağıya baxacaq və uçmağa çalışacaq. Pişik qəlbi daşıması yaxşıdır,onun xüsusiyyətlərini daşıması bir problem olmaz.
-Niyə bir insan qəlbi yox da,heyvanın qəlbi?
-İnsanlardan heçkim bu zəmanədə qəlbini verməz,ən yaxşısı bir pişiyin qəlbidir.
-Əgər elə şey olursa, mən öz qəlbimi verəcəm!
Zəhra buna razı olmadı,çünki bu dünyada tək varlığı atası idi. Atası olmasa,yaşamasının mənası qalmazdı.
Buna görə də tacir qərarsız qaldı və bir cavab vermədi. Əhvalı daha da pisləşmiş və gözləri-qaşları asılmışdı.
-Zəhra,bəlkə İbrahimi dinləsəydik?
-Ata,mən bir pişiyin qəlbini daşımağa razıyam.
Tacir qızının qərarına sadiq qalaraq,məcbur qəbul etdi.
-Nə vaxt olacaq bu iş?
-Siz istəsəniz bu gün ya da sabah.
-Bu gün olsun.. Amma o pişik sağlam olsun,yırtıcı pişik olmasını istəmirəm.
Onlar razılaşdı və o pişiyi həkimin özü tapacaqdı.
