"Aşkımızın sırrını kalbinde taşıdığın sürece mutlu olacaksın" dedi EROS "Beni görmeyi aklından bile geçirme, kim olduğumu yada kimin oğlu olduğumu öğrenme, bilmeden tanımadan beni körü körüne sev..senden gizlenen şeyleri öğrenmeye çalışarak mutlu olma fırsatını elinden kaçırma."Ve PSYKHE de bunu kabul etmiş. EROS 'u görmeden kim olduğunu bilmeden körü körüne sevmişti. Birlikte çok mutluydular.
Gel zaman git zaman, PSYKHE mutsuz olmaya başladı, çünkü kocası onu bu altın kafeste mutlu etse de ailesini özlüyordu, onları görmek için çıldırıyordu. Bir gün kocasına bu isteğinden bahsetti, kocasıysa bir şartla gidip onları görebileceğini söyledi; PSYKHE'DEN bir şey yapmasını isterlerse onu yapmayacaktı. PSYKHE'NIN isteği karşılığında bu, çok kolay bir şarttı.
Ailesinin yanına gittiğinde hepsi onu özlemle karşıladılar. Hepsi birbirini çok özlemişti, onu çok merak etmişlerdi, bir sürü sorular soruyorlardı ve duyduklarıyla dehşete düşüyorlardı. PSYKHE, kocasını sadece geceleri yanında bulduğunu ve asla yüzünü göremediğini ama çok iyi kalpli bir insan olduğunu ve onu çok sevdiğini anlatınca kız kardeşleri kıskançlıktan çatlarken, gayet fesatça bir fikir ürettiler; belki de PSYKHE'NIN kocası gerçekleri saklamaya çalışan bir canavardı ya da o kadar çirkindi ki bundan çok utanıyordu... Fesatça fikirlerinin ardından, PSYKHE'NIN kafasını bir sürü sorularla doldurdular ve ona bir gece kocası uyurken bir hançer alıp mum ışığında bakmasını söylediler.
