The Broken Cassanova (Completed)

Finale

Allie Kie

I opened my eyes. I was inside a beautiful room. Mukha siyang room ng resthouse. I moved my limbs at nagalaw ko naman bumangon ako pero medyo nahihilo. I looked at my fractured limbs at okay na siya. Pati mga sugat ko. Saan ba ako? Lumabas ako ng room. At may nakita akong bata. I think he is just 3 years old. Tumingin ito sa akin.

"Daddy." -sabi niya.

Ha? Daddy? Ako? Ano ba nangyari? Lumapit ito at yumakap sa akin. Pumunta ako sa dinning table. May nakahanda na. Kumain kami.

"Ah Kiddo saan parents mo?" -tanong ko.

"Umm. Mama left. She said you are my daddy." -masiglang sabi niya.

Ako? Magiging daddy? Weh?

"Look kiddo i'm not your daddy. I can't be your daddy because i'm also like your mama." -sabi ko sa kanya.

"Huh? But who is going to take care of me if you can't be my daddy?" -malungkot na sabi niya.

Hay ano ba to!? Tumayo ako saka pumasok ulit sa loob ng kwarto. Pagtingin ko sa bedside table my note.

Dr. Almeda,

Please take care of Liam.

Yun lang sabi sa note. Liam pangalan nung bata? Bakit? Wala na akong nagawa kundi alagan si Liam. Pumayag na din akong maging daddy niya. Dumaan ang araw at linggo na kami lang ni Liam ang magkasama. Meron din yung pumupunta dito na house keeper at tinanong ko kung paano ako napadpad dito at kung saan ang parents ni Liam pero sinabi nila na wala din silang alam kasi nadatnan lang daw ang katawan kong puro pasa at sa gilid ko nakaupo daw si Liam at panay iyak. Kaya daw ginamot nila ako at inalagaan pansamantala si Liam. Mag-iisang buwan na kami dito sa islang to at naisipan kong bumalik na sa City. Sa mga panahon na nagdaan si Liam lang ang nakakapagpasaya sa akin. Sa kanya lang nakatutuk atensyon ko pero pag gabi lagi ko nalang naalala yung mga nangyari at galit sa akin sarili. Nagpaalam na kami ni Liam kina Aleng Tina at sinabi kong papadalhan ko nalang sila ng mga buwanang supply kapalit ng pagtulong nila sa amin.

"Daddy where are we going?" -tanong ni Liam.

"Going home kiddo." -sabi ko.

Hindi pa rin ako makapaniwala na 3 years old palang siya. Ang talino niya tyaka straight magsalita. Pagkabukas ko ng pinto. I was expecting to see her pero wala tyaka ko naalala na wala na pala siya. Tumingin ako sa relo ko ang its 12:35 a.m. Nakasunod lang sa akin si Liam. Binuksan ko na yung ilaw. Nakita ko sina Vyrid at Vin na nakatulog sa sofa.

"Ate Kie?" -di makapaniwalang sabi ni Vien.

Andito din si Vien? Ano ba ginagawa nila dito?

"Ate Kie!" -sigaw ni Ryzon.

Lumapit na sila at yumakap sa akin. Tinawagan na nila sina mom at saka yung iba. After one hour andito na silang lahat. Yumakap sina mom pati parents ni Lian sa akin. Lumuhod ako sa family ni Lian.

"Sorry po. Hindi ko po nailigtas si Lian." -umiiyak na sabi ko.

Hinila ako patayo at saka yinakap.

"Walang kang kasalanan anak." -sabi ni papa ni Lian.

"Daddy..." -sabi ni Liam kaya lumingon ako.

Sila tingin sa akin tingin kay Liam.

"Ah anak ko po si Liam." -sabi ko.

"Ano!?" -sabay sabay nilang sabi.

Inexplain ko sa kanila kung ano nangyari. Naintindihan naman nila. Kaya okay lang sa kanila tapos mukhang aliw na aliw sila kay Liam. Ang kulit kasi eh at andaming tanong.

"So ano na plano mo?" -tanong ni Mom.

"Uwi nalang ata kami ni Liam sa prov doon nalang ata kami." -sabi ko.

"Paano nalang trabaho mo?" -tanong ni papa ni Lian.

"Saka nalang siguro pag-okay na po talaga ako." -sabi ko.

"Sige sige anak." -sabi ni Dad.

After ilang oras nagpasya na din silang magsiuwian. Nalungkot naman si Liam pati mga pinsan ko. Ang bilis naman niya nakuha loob nilan. Nang makaalis na sila. Nag-ayos na si Manang at pinapunta ko nalang si Liam sa taas at tinuro kwarto niya. Doon ako sa guest room natulog. Hindi ko pa kaya matulog sa kwarto namin eh. Masakit pa. Maghihilom pa kaya to? Di bale andyan naman si Liam. Sa kanya ko nalang itutuon yung atensyon ko.

"Lian... I love you... You'll always be everything..." -bulong ko sa hangin saka pumikit.

Adios.
El finito.
The end.