Sıkıcı gün

19 4 1
                                    

Onları aldırmadan yürümeye başlamıştım ama onlarda laf atmaya devam ediyordu. Gerçekten çok sinir oluyordum. Birisi yanıma gelmiş "Naber yavrum?" Diyerek beni bu seferde tiksindirmişti.Bunlarla gerçekten ama gerçekten uğraşmak istemiyordum.Yanıma gelen serseriye haddini gösterecektim " iyiyim yavrum ama sen şu andan itibaren iyi olmayacaksın" demiştim. Ne dediğimi anlamamıştı.Sabaha kadar içen birinden anlamasını beklemiyordum zaten. Tıpkı annemin yıllar sonra araması beklediğim gibi.Her neyse... Tipsiz yüzüne doğru baktığımda sadece yüzünün degil nefesi de iğrenç kokuyordu. Aslına bakarsan adama tekme atmaktansa derdini sormaliydim içmiş ki bir derdi var."Derdin ne? "Dedim bana bön bön baktı. Sana diyorum derdin ne? Hala aynı yüzle bakınca "niye içtin?" ağabey dedim.Bana bu sefer mantıklı bir ifadeyle baktı. "Gerçekten merak ediyor musun yoksa korkudan mı boyle bir soru sordun?" Dedi beni biraz da olsa anlamıştı. "Hayır merak ediyorum niye içtin? " "Bir hata yaptım" dedi. İçimden 'içmen bir hata evet' dedim."Noldu karını mı dövdün yoksa ayrıldın mı? " " Asla, dövmem ben" dedi tipinden anlayamayacagimi anlayip "benim böyle olmamı o istedi""neyle?" Dedim."Benim onu ne kadar sevdiğimi anlayana kadar gelme dedi bende kac aydır gitmiyorum ama o benim unuttuğumu saniyordur muhtemelen" dedi." Seviyosan git konuş bence"dedim.Adam bana baktı. Haklıymışım gibi."haklısın biliyor musun"dedi. Tabiki haklıydim.Adam harbi harbi benden uzaklaşıp gitmişti. Kendimi hero felan sanıyordum.Eheheh.Eve doğru yürüyordum ki önüme pembe bir cüzdan çıkana dek.Elime alıp almamakla tereddüt ettim. Ama kimin olduğunu bilmem için almam gerekiyordum.Elime aldım. Açtım ve fotoğrafa bakıyım  derken elimden aldı biri."Heey!" Dedim "Nee!" Dedi "onu bana ver "dedim "nedenmis" dedi."Cunku onu ben buldum" dedim bana gozlerini devirdi."ama senin değil" dedi. Haklıydı ama nerden biliyordu "bunu nerden çıkardın" dedim. "Seni izliyordum"dedi. Gerçekten issizdi." Gereksiz misin?" Dedim. Ve yürümeye devam ettim.Arkamdan gelmiyordu. Böyle anlarda gelmesi gerekir. Neyse umrumda değil. Eve gittiğimde anneannemi öptüm.Elimi yüzümü yıkayıp odama çıktım.Hiç bişey umrumda değildi. Kulaklığımı taktım. Kulağımda
Chester Bennington un sesi dolaniyordu. Yemek yemeden yatmak hobilerimdendi.Hala aynı müziği dinlerken. Ağzımdaki sakızı da çiğniyordum.Benim hakkımda bişey daha sakızla uyuyabiliyordum. Derttaşım bana bak diyordu. Bunu hissediyordum. Ona bakıp anlatmaya başladım. "Bugunde çok sıkıcıydı. Her zaman ki gibi. Her şey aynı." Diyip sanırım uykuya dalmiştim...

Selam evet bi kac gun yazmadim ama  sınav haftasına giriyorum.Cok özur dilerim. Yazmaya çalışacağım. Yorumlarınızı bekliyorum...

Bir Öküz EsintisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin