Everything has changed - Prologue

212 7 1
                                    

ORIGINAL STORY OF KRYPTINGENUE:
Hello readers! Ang mga kaganapan oh ang storyang mababasa ninyo sa kwentong ito ay pawang kahibangan lamang. Gawa gawa lamang ito sa aking imahinasyon at kung may pagkakataong mangyari man iyon, hindi ito inaasahan at hindi sinasadya. Enjoy! #Pakwan.

========

All I know is we said "Hello"
So dust off your highest hopes
All I know is pouring rain
and everything has changed

I'm pretty sure that you know me, if not. Let me introduce myself. I'm Mika. Mika Reyes. I'm a volleyball player. Middle blocker.

Here's the thing. I do have a boyfriend. And.. I don't know, I'm not sure with my feelings.

Pagdating sa mga pictures na inuupload namin sa social medias, we need to be clingy. Kelangan masaya kami. Yes. Why? I don't know. Inutos niya sakin yon before we became official. Pero I never flouted his order. Medyo fake lang, that's why I overthink.

Anyways, although I'm not that happy with my lovelife. I have my friends, Tiyang Aby, Achi Cyd, Kim, Ate Cha, Majoy, tsaka. Tsaka si Ara.

Si Tiyang, may boyfriend. Player din! Kaso basketball. Si Achi Cyd, shiniship kasi siya kay Kim eh. Si Ate Cha at Majoy. Hmmm. Si Ara? Ah. Ayun. May girlfriend.

Well. Uhm. Hays. Oo na, nagustuhan ko DATI si Ara. Bakit? Hindi ko alam. Close kami, and lagi siyang nanjan para sa akin. Kahit noon pa. The thing is, she's a girl. And I can't obviously date a girl. Lagot ako sa parents ko if ever. Although nakakapanghinayang, I still kept our friendship. Ngayon lang, hindi na kami gaanong ka close.

May sarisarili na kaming lovelife at hindi ko naman maipagkakaila na masaya na siya, at sumaya ako sakanya.

"Bang!" she's always saying that word since day 1. Ate Bang is Ara's girlfriend, she's nice and pretty. Napaka generous din. Tuwing may game kami nakikita ko lagi yung text niya kay Ara "Good luck b!" Yes, Ara have no emotions. Well usually hindi siya yung kagaya nang iba na napapangiti tuwing mag tetext si crush or si mahal. Siya kasi hindi eh. At yun yung naobserved ko.

"Okay start na start ka warm up muna!" Si Coach. Yes, Si Coach Ramil parin ang Coach namin. Hashtag Animo F2. Nung Lady Spikers pa kami, lagi kaming warm up buddies ni Ara. Ngayon si Tyang na, so si Kim yung lagi kong partner.

"WAFS FOREVER!" that line flashed back. Naalala ko before, rookie days. Season seventykopongkopong. Masaya pa kami. No bugs and struggles. No responsibilities, hindi pa nakatali at wala pang malisya sa amin. Well, I don't know and I'm not sure about Ara's feeling but I know.. na there's something. Na may nararamdaman ako sakanya before. Although ngayon, masakit. Hindi ko maipagkakaila na ako din naman ang nauna, I let Kiefer court me. And I even answered him. And that's the start of everything that.. ruined us.

I loved Kiefer, yes. But nag regret ako sa pag payag sakanya. C'mon, nakaranas din ako ng Identity Crisis at sinasabi kong masakit sa ulo. I fed up his infatuation and it's my fault.

FLASHBACK

Ara: You know what Mika? I don't feel Kiefer. Kabilang banda, liliban ka. Andami dito sa DLSU no!
Mika: Loko ka ba. Wala eh. Nasagot ko na.
Ara: I hate you, dapat nag isip ka muna.
Mika: Ah, so you hate me?!
Ara: Yes. Hindi ka man lang nag isip, pano naman yung pag vovolleyball mo. Tapos pag aaral mo pa. Sa sobrang pagkabusy mo sa pag babalance at pag mamanage ng time mawawalan ka na ng oras para saken! Para samen.
Mika: That will never happen. Trust me.

And that happened. Hindi ko na namanage ng ayos ang oras ko, nawalan ako ng time para sakaniya. Sakanila. Lagi nalang nag aaya si Kief na umalis, gumala, kumain sa labas and what so ever. Lagi ding nag aaya sina Kim pero tinatanggihan ko, ayaw kasi ni Kiefer. But then, hindi pala happy ending. Nawalan na ako ng oras para sa kaibigan, nawalan pa ako ng kausap nung nagbreak kami. Yes, nag break kami. Hindi naman gaanong kabilis, medyo mahaba din naman ang itinagal namin. Walang happy ending sa mga bagay na sa start palang eh hindi na happy.

And guess what? After me, number 3. He came and stood up for number 2. I am super happy for them, and also for myself. At last. I am free. But the thing is..

Mika: Hey Ara. Wala na kami.
Ara: Oh. Okay, I hope you're happy with your decision. Cause right now, I'm so happy.
Mika: Happy about what?

I'm expecting. Ineexpect ko talaga na masaya siya kasi wala na kami ni Kief. Ineexpect ko na masaya siya kasi malaya na ako, at hindi na nakatali. Sa kung sino oh kanino man.

Ara: Me and Shiela are officially dating.
*smiles widely*
Mika: Oh. Haha, congrats Daks. Naks naman, talagang friend tayo ah. Pag wala ako ikaw meron pag wala ka ako ang meron. Is it fate or talagang coincidence lang? *kamot sa ulo*
Ara: Baka nagkataon lang. Ah. So wala na kayo ni Ravena? Good for you.
Mika: Bakit naman good for me?
Ara: No ties, no commitments, more time for us. Haha. Oh sige na inaya ako ni Shiela manood ng movie. Ginawa kasing movie yung favorite niyang novel so inabangan talaga namin. See you later, mag kakainan daw sabi ni Ate Mich. *waves*
Mika: Bye. Ingat. Have fun.

And she smiled. I should be happy for her, she's so happy. I could say that her smile was genuine.

All those thoughts and memories are flashing back to my mind and I can't help but cry. I'm so emotional right now.

Girl you party all the time
Don't let me stay on your mind
Adderall and cheap wine
Just to stay awake in conversation
We were always so damn insecure
So how could we ever know for sure
Disregard the way I know we feel
That would make this city way too real

If we bump into each other
On a crowded street
It's not us no more
It's just you and me
We're just strangers in passing casually
It's not us no more
It's just you and me

You & Me by Marc Bassy isn't meant to be a sad song but everytime this song plays, nagiging emotional ako ng wala sa oras. Para bang tinatamaan ako at napapaisip.

It's not us no more. It's just you and me.

Damn. This song.. Kills me.

========

*AUTHOR'S NOTE*

Enjoy reading! HASHTAG PAKWAN!

Everything has changed (A KaRa Love story)Där berättelser lever. Upptäck nu