"Ik weet het niet. Je weet dat ik nooit iets van Beireland moest hebben en al zeker niet van Halloween" Zei ik.
"Maar allee, Kaat. Met z'n allen op Halloween avond weg naar Beireland. Dat kan je nu toch niet laten liggen?" Zei Yana.
"Nee, Yana."Zei ik geïrriteerd.
"Je moet meekomen." Zei Jonas met een lach.
Je moest ons daar is zien zitten op een bankje op school. Yana, Jonas, Melanie, Lucas en Thijs die mij probeerden te overtuigen. Het zou niet lukken hoor, maar ik moest wel meegaan. Ik ging om eerlijk te zijn meer mee voor Lucas. Ik en Lucas zijn die dag 1 maand samen. De bel ging. Ik moest naar Nederlands. Ik zei vaarwel tegen iedereen en gaf Lucas rap een kus en ik haastte mij naar de les.
Na school kwam Melanie naar me toe. Ze vroeg me of ik echt niet mee wou. Tegen haar kon ik geen nee zeggen. Ik ken haar al zo lang, ze was mijn beste vriendin. Ik weet niet wat er is gebeurd tussen ons. We waren vroeger zo close, maar ik kan er niks aan doen zeker?
Ik ging weg, omdat het vandaag vrijdag was en morgen gingen we naar Beireland.Dus ik moest nog alles klaarzetten wat ik zou meenenemen. Toen ik de hoek omging botste ik tegen Thijs. Hij is een van mijn beste vrienden.
"Sorry Thijs. Haha." Zei ik.
"Het is niks hoor Kaat, haha." Zei Thijs.
"Maar nu dat ik je toch zie, euh zou je misschien met euh mij willen meerijden morgen voor Beireland?" Zei Thijs blozend en lachend.
Ik keek naar hem.
"Als je niet wilt moet het niet."
"Ik.." Zei ik snel.
"Zeg maar" Thijs onderbreekte mij.
"Ik zou dat graag willen." Zei ik glimlachend.
"Oke. Ik haal je morgen dan op."
Ik stapte weg en ik dacht eraan dat ik vroeger smoorverliefd op hem was natuurlijk voor dat ik met Lucas was. Ik stopte opeens met stappenen ik zag Melanie samen met Lucas. Ze zaten naar elkaar te lachen. "Och, het is waarschijnlijk iets vriendschappelijk, maak je geen zorgen." Dacht ik bij mezelf. Toen ik thuis was belde ik met Yana. Ik vertelde haar over wat ik zag met Lucas en Melanie. Ze zei me dat ik me niet zorgen moest maken en dat ik hen moest vertrouwen. Ik ging met een gerust gevoel slapen. Toen ik een bericht kreeg met "Slaapwel. Ik zie je graag xx." Van Lucas. Nu wist ik van wat ik vandaag zag niets betekende. Ik kan niet wachten op morgen, maar om eerlijk te zijn weet niemand dit over mij. Mijn ogen begonnen te wateren toen ik erover dacht. 7 jaar geleden in Beireland was ik uit een attractie geslingerd. Ik was bijna dood en ik moest zoveel keer geopereerd worden. Ik had zoveel pijn. Hopelijk gebeurt er niet weer zoiets. Sindsdien ben ik nooit meer binnenin Beireland geweest. Maar ik heb er vertrouwen in dat morgen er niets slechts gaat gebeuren. Het zal afwachten zijn tot morgen zekers.
