Η Ελπιδα ειναι μια 16χρονη κοπελα η οποια περναει απαρατηρητη και δεν ειναι καθολου δημοφιλης αντιθετα ο Γιαννης ο 17χρονος συμμαθητης της στα αγγλικα ζει τη "ζωη" καθε σαββατοκυριακο σε διαφορετικο παρτυ και ας μην μιλησω για τις "κατακτησεις" του...
Την επομενη μερα ειχαμε κανονισει με τον Γιαννη να με παει αυτις σχολειο οποτε ειχα αλλο ενα λογο να ειμαι κουκλα. Σηκωθηκα, επλυνα το προσωπο μου και βουρτσισα τα δοντια μου. Ανοιξα την ντουλαπα μου και αρχισα να ψαχνω για το καταλληλο συνολακι...και το βρηκα...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Μολις τελειωσα το ντυσιμο, ακουσα κορνα και κατεβηκα στο δρομο(αφου πρωτα χαιρετησα τους γονεις μου). Ειδα τον Γιαννη να με περιμενει εξω απο το αμαξι του τον πλησιασα χαμογελοντας και εκεινος με πηρε αγκαλια. Ενιωθα τοσο ωραια στην αγκαλια του τοσο ασφαλης που ηθελα να μεινω εκει για παντα. -Πως εισαι σημερα? ρωτησε ενω με κρατουσε ακομα -Ειμαι καλυτερα -Χαιρομαι, ελα πρεπει να φυγουμε, ειπε ανοιγοντας μου την πορτα και δινοντας μου ενα φιλι στο μαγουλο. Ξεκινησε, σε ολη τη διαδρομη ειχε το χερι του στο ποδι μου κατι που με χαλαρωνε παρα πολυ οταν φτασαμε πηγα να ανοιξω την πορτα μα με σταματησε και μου την ανοιξε αυτος...δεν ειναι πολυ cute😍😍😍 Μολις μας ειδαν να μπαινουμε στο σχολειο πιασμενοι χερι χερι αρχισαν τα σχολεια και τα σφυριγματα. Ενας μαλιστα που τολμησε και ειπε "παιξε μπαλα παιχταρα μου" εισεπραξε ενα οχι και τοσο φιλικο βλεμμα απο τον Γιαννη ο οποιος ενιωθα πως ηθελε να τον σκοτωσει. Απο την αλλη χαρηκα παρα πολυ οταν ειδα την αντιδραση της Αριαδνης σε αυτο το σχολιο. Πλησιασαμε τα παιδια και η Μαρια με πηρε απομερα και με ρωταγε τι παιζει μεταξυ μας. Της εξηγησα οσα συνεβησαν χθες και δεν την πηρα χθες τηλεφωνο για να μην ανησυχησει βραδιατικα. Εκεινη δεν μιλησε αντθετα με πηρε αγκαλια. Την πρωτη ωρα ειχα φυσικη και την δευτερη γυμναστικη μαζι με τον Γιαννη. Χτυπησε κουδουνι και μπηκαμε στην ταξη. Η καθηγητρια αρχισε να μοιραζει τα διαγωνισματα. Οταν μου εσωσε το δικο μου και ειδα τον βαθμο εμεινα πηρα 9 μα δεν γινεται 9 με τοσες ωρες διβασμα. Το ξανακοιταξα και προσεξα κατι που με εκανε να αφησω μια ανασα ανακουφησης. Η καθηγητρια ειχε μπερδεψει τα γραπτα και μου ειχε δωσει την Ειρηνης της πουτανας (σορρυ για τα γαλλικα) της ταξης η οποια καμαρωνε και σαν γυφτικο σκεπαρνι(ειναι παροιμια δεν υπονοω τιποτα για τους Ρωμα ή οτιδηποτε απλα σημαινει καποιος που καμαρωνει πολυ, υπερηφανευεται). Σηκωσα το χερι μου και μολις μου εδωσε η καθηγητρια το λογο της εξηγησα τι ειχε συμβει και εκεινη μου επεστρεψε το διαγωνισμα μου. Γυρισα στην Ειρηνη που το ειχε βουλωσει και της ειπα ειρωνικα... -Κριμα...δεν πειραζει ομως θα τα πας καλυτερα την επομενη φορα. Ναι αυτο ειναι Ελπιδα Ειρηνη 1-0. Επιτελους χτυπησε κουδουνι και κατεβηκα στο προαυλιο να βρω τον Γιαννη. Μολις τον εντοπισα ετρεξα πανω του και τον πηρα αγκαλια. Τυλιξα τα χερια μου γυρω απο το λαιμο του και τα ποδια μου γυρω απο τη μεση του καπως ετσι...
