Chapter Three: Ambushed

530 20 1
                                    

°•°•°•°

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

°•°•°•°

"Oky una sa lahat, anong klaseng lugar to? Atsaka ano yung sumugod sa academy natin? Yung mga estudyante? Oky lng ba sila? Sina tita, kamusta? Alam ba nila to?" Tanong ko agad nang nakapasok kami sa bahay-bahayan ni Roan na malapit lng sa portal na pinasukain namin kanina.

"Could you please keep it down? I'm trying to concentrate here" sabi nya at umupo sa may couch dito sa sala nyang maliit lng pero maganda. Napatahimik na lamang ako at nilibot ang mata ko sa maliit nyang bahay.

Maganda ang furnitures dito, may mga gawa sa kahoy na di ko alam anong klaseng kahoy dahil iba ang kulay, may iba din na gawa sa semento at may gawa din sa marble. Yung gawa sa kahoy ay mga couches at mesa nya may frame din na malaki na gawa sa kahoy at may mga mukha dun na di ko kilala, sino ang mga to?

Yung gawa naman sa semento ay syempre yung sahig amp, meron din yung ibang gamit nya dito na butterfly na parang kumilipad pero nakalutang lng ito sa isang pabilog na bato. Hinawakan ko ito at nagulat ako na di ito buhay! Lumulutang kasi at walang man lubid or something para malutang tong butterfly na to ang cool!

Tiningnan ko ulit si Roan nang makita iyong nakapikit na parang nag fofocus sa ano man ang gagawin nya naka upo sya ng tuwid, yung ulo nya di masyadong naka bend pababa at yung kamay nya nasa kabilang tuhod lng. Yung buhok nya magulo at gusot na din ang uniform kung saan na ako ang nag laba nyan, hirap kaya mag laba lalo na't maputi pa yan.

Napabuntong hininga nalang ako at napaisip kung bakit nga ba talaga kami andito.

-FLASHBACK-

One sunny morning and as always, boring ang araw ngayon dahil class hours. Nakapamhalumbaba lng ako dito sa upuan ko habang nakatingin kay ma'am. Kahit naman lutang ako nagawa ko naman makinig sakanya kahit minsan di ko ma gets ang iba. Pero kahit ganun madami akong napansing nga kaklase kong nakatulog patago, yung may notebook sa harapan nila para di mapansin ni ma'am, then may iba na patago mag laro ng ml or ano, may iba naman tamang Facebook at Selfie lng. At isa lng saamin ang naka upo ng tuwid na kala mo nakikinig talaga kay ma'am, Si Harold, class president at ssg vice president. Katabi ko sya by the way.

Napahikab nalang ako ng patago din para di ako mapansin ni ma'am baka pagalitan lng ako dahil di ako nakikinig sakanya, kahit sa totoo naman di ko talaga ma gets ang pinag sasabi nya.

Stressful talaga ang pagiging senior high, kalain mo? Gawa ka ng isang project na apaka hirap at 3 days from now ang deadline? May iba pa na bukas agad ang deadline eh. Buti talaga at masipag ako kaya ginawa ko agad ang trabaho para wala naakong alalahanin pa.

"Do you believe in magic?" Napatingin ako kay Harold dahil nag salita sya, di naman sya naka tingin saakin pero feeling ko ako yung tinatanong nya. Duh kami lng mag katabi alangan naman sa second row eh ang layo nila saamin.

Napaayos naman ako ng upo at napaisip sa sinabi nya. Do I? I mean, di ko alam kung totoo ba talaga yun or hindi. Maniniwala lng kasi ako pag nakita ko na yun pero sa ngayon parang hindi. Di ko sinabing imposible sya dahil malawak ang kalawakan, posible talaga na may magic. Ang gulo, naniwala ako at the same time hindi.

Alchemist Academy: Dark Will Concur Light (PART 1 ✓)Where stories live. Discover now