FATE 1: LOVE, LIES AND FATE - COMPLETED 2018

Chapter 23

BALIW talaga ang isang 'yon. Kita na ngang buntis siya pero kung ano-ano pang pinapagawa sa kanya. Nasa labas siya ng bahay nila Lance. 'Yong bahay na sinadyang pinagawa nito para kay Alyce. Tila nakilala siya ng guard ng subdivision dahil madali lang siyang pinapasok nang wala man lang tanong.

Ipinarada niya ang kotse sa 'di kalayuan at minatyagan ang buong bahay. Mukhang wala namang tao. Matagal na yatang walang taong pumupunta doon.

Tila wala namang nagbago sa bahay. Bigla ay nakadama siya nang matinding kalungkutan. I missed this house. I missed the memories we had in this house. She can't help but sighed. Memories na hanggang sa mga alaala na lamang. Lumabas siya ng kotse at tinungo ang bahay.

Makulimlim na ang langit. Ano mang oras ay bubuhos na rin ang malakas na ulan. Kailangan na rin niyang magmadali. Kukunin lang naman niya 'yong cook book. If her memory is correct, nasa isa sa mga cupboards sa kusina ang cook book.

Sana nga lang at hindi pa nito pinalitan ang password code ng gate. She tried the old password and it did open. Napangiti siya. Thank God! Pumasok siya at dumiretso agad sa bahagi ng front garden kung saan naka display lahat ng mga flower pots. Alam niyang may duplicate key. Nakatago 'yon sa isa sa mga kaang na nandoon. Na kay, Lance kasi ang isa. Sinadya niyang iwanan 'yon doon para 'di niya maiwala at 'di mahirapan maghanap.

Napangiti naman siya nang makita ang kaisa-isang flower pot na may smiley. 'Yon ang naging palatandaan niya. Mabilis na inabot niya 'yon at iniangat mula sa puwesto nun. Lalong lumapad ang ngiti niya nang makitang nakabaon pa rin doon ang susi. Gosh! Thank you Lord. Pasalamat ka Darwin at mahal ako ng Dios kaya makukuha ko pa 'yong cook book mo.

Hindi na siya nag-aksaya ng oras dahil ramdam na niya ang ulan na may dala pang paminsan-minsang pagkulog. Mabilis na pumasok siya sa loob ng bahay. Agad naman siyang binati nang matinding katahimikan.

Ganoon pa rin 'yon. Maliban sa mga picture frames na nakadikit noon sa pader sa sala na ngayon ay wala na. Naibaling niya ang tingin sa paanan ng hagdanan. Naingat niya ang tingin doon. Ganoon pa rin ba ang ayos ng kwarto nila? Muling kumulog dahilan para mabalik ang atensyon niya sa kung anong pakay niya sa bahay na 'yon.

No Allysa, focus! Stop thinking about the past. 'Yong cook book ang kailangan mo. Saway niya sa sarili. Tama! 'Yong cook book. Pinuntahan niya ang kusina at inisa-isa ang mga cupboards na buksan. Nadismaya siya nang wala siyang cook book na nakita doon. Hindi siya tumigil at naghanap pa siya sa mga sulok. Imposibleng wala sa kusina ang cook book. Doon lang niya 'yon iniwan.

Natigilan siya nang mapansin ang isang pamilyar na lunch box sa kitchen counter. Hindi siya pwedeng magkamali. 'Yon ang lunch box na lagi niyang natatanggap tuwing umaga sa condo unit niya. Lumapit siya at hinawakan ang lunch box. Ito nga 'yon. Dumako naman ang mga mata niya dalawang karton ng itlog. Halatang nabawasan na ang mga 'yon.

Was it really Lance? Pero bakit? Bakit niya ginagawa 'yon?

Natigilan siya nang marining ang ugong ng sasakyan mula sa labas. Mabilis na sumilip siya mula sa bintana sa salas. Talagang nanlaki ang mga mata niya nang makita ang sasakyan ni Lance sa labas. Agad niyang isinirado ang pinto at in-lock 'yon. Naisandal niya ang likod sa katawan ng pinto.

Dios ko! Bakit nandito si Lance? Anong gagawin ko? Saan ako magtatago? Napa-panic at sunod-sunod na tanong niya sa sarili. Napangiwi siya. Malamang, bahay 'to ni Lance. Bwesit ka Lance! Kung saan-saan kita hinahanap, nandito ka lang pala. Narinig niya ang pagbukas ng gate. Kung 'di hahanapin saka naman magpapakita. Maingat at mabilis na pumanhik siya sa itaas.

Nalito siya kung saan siya magtatago. Sa masters bedroom ba o sa isang vacant room sa itaas. Natutop niya ang noo. Hala, ha? In-i-stress n'yo ang buntis. Kasalanan mo talaga 'to Darwin Fate! Kapag talaga nakalabas ako nang matiwasay dito, mapapatay talaga kita.