2 хэсэг Мартагдахгуй

345 20 1
                                    

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
Евлийн хуйтэн салхи хацар хайран сэвшэнэ. Намайг Им Дэын гэдэг. Одоо 18 настай. Ганцаардмал нэгэн...
Би эхлээд ийм хуухэд байгаагуй зугээр л ийм болчихсон. Сургууль дээрээ хуухдуудийн сайн найз ангийн сайн охин байдаг ч гэсэн бусад уед тийм ч сайхан ааштай бас дур булаам эгдуутэй байдаггуй. Сургуулийнхаа хуухдуудтэй гадуур таарсан ч би хэзээ ч харж байгаагуй юм шиг зердег тийм л охин. Учир нь тэр уед би ганцаараа байдаггуй.....
Би зураг зурах дуртай бас загвар зохион бутээгч болно гэж боддог. Тэхдээ мереедел минь надаас их хол байдаг. Одоо урлагын сургуульд явдаг ч гэсэн энэ сургуульдаа л тайван байдаг юм шиг. Би нэгэн туух ярьж егье. Миний амьдрал бусад охидуудынх шиг сайхан байсан. Их гэнэн цайлган охин байсан тэр уе минь миний амьдралын хамгийн мартагдашгуй мечууд байж билээ. Сургуульдаа явах замдаа негее ангийнхаа нэгэн хевгуунтэй едер бур хамт ирдэг байж билээ. Бид бие биенээ сайн мэдэхгуй зугээр л еглее бур тэр миний урд алхаж байдаг. Хаврын тайлангаа гаргах тэр нэгэн едер эрэгтэй модел байхгуй тэвдэж байхад коридорын сандал дээр чихэвч зуун хийх юмгуй харагдсан тэр хевгуунийг татаж авч ирээд хувцасыг нь солиод тайзруу тулхэж билээ. Одоо бодохнээ тэр ирээгуй эрэгтэй моделд харамсах шиг. Туунийг тайзруу тулхэсэнд тэр огтхон ч уурлаагуй зугээр л миний тайланг дуусах хуртэл юу ч хэлэлгуй байж байгаад цунхээ уурээд л гараад явчихсан.....
"За одоо болноо, Тууний бие муу байна енеедертее ингээд дуусгая бугд сайн ажиллаа. Дэын чи зугээр уу алчуур авах уу чи уйлж байна"

"Би уйлчихсан байна уу?... Тэгвэл алчуур аваад егееч"

"За... Енеедер их сайн байлаа Дэын. Енее орой чамтай хамт хонох уу эсвэл зугээр уу?"

" Зугээрдээ би ухчихгуй байх :зеелен мишээх:"

"За тэгвэл би явлаа шуу хоол хийчихсэн байгаа болхоор идээрэй баяртай хайртай шуу"

"Би ч бас эгчээ..."

Туунийг гарсны дараа зургынхаа ереенд ороод зурж байсан зурагныхаа урд бийр барин суулаа.

Би 18тай ч гэлээ байгалын нелее эсвэл гадаа 2 оос дээш цаг байвал арьс минь уйрч хуурайшиж хуулардаг евчтэй. Зугээр л цонхоор агаар орход арьс минь яадагчгуй хирнээ гадаа удаан байвал байдал еер болдог. Арьс минь зеелен булбарай хэдий ч гадаа удаан байвал 100 гарсан настных шиг урчийж хорчийж уйрдэг тийм л биетэй. Гэрээсээ гаралгуй 6 сар болж байна. хааяа л нэг 10 минь гадаа салхилаж байгаад орж ирэн тос турхдэг.

Салхи бол тэр минь. Тэр гэж хэн бэ гэвэл миний модел. Еглее бур хамт алхдаг байсан тэр хевгуун. Туунийг Жонгуг гэдэг хэдий энэ хорвоогоос арчигдсан ч миний ертенцед уурд орших тэр минь.

Ахиад л орой болж салхи сэвэлзэнэ. Нудээ анин хэвтэх миний уруулд зеелен зуйл хурхэд

"Ирчих вуу?"

"Ирчихлээ... Чиний арьс унэхээр зеелен байна шуу"

"Би енеедер гараагуй болхоор л тэгсэн байх"

Тууний гар миний хузуу... эгэм... бэлхуусийн хэсуучлэн еертее ойртуулаад

"Чамайг санаж байна... Намайг мартаагуй биздээ би удахгуй чам дээр зуудэнд чинь биш бодит амьдрал дээр очноо"

"Ирээрэй... Чамайг хулээж байя... Марталгуйгээр...."

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ЗА ЮУ ГЭЖ БОДОЖ БАЙНА^^ СЭТГЭГДЭЛ САНАА БОДЛОО БИЧЭЭРЭЙ УДААН ХУГАЦААНЫ ДАРАА БИЧИЖ БАЙНА ТАРАААААННННН

Don't tell LieWhere stories live. Discover now