Om te beginnen wil ik even zeggen dat ik dit verhaal waarschijnlijk niet verder ga schrijven. Dit komt vooral, omdat ik als persoon ben veranderd. Ik denk nu anders over dingen en toen kon ik me in mensen zoals Gwen inleven. (Misschien was ik zelf wel een Gwen.) Door omstandigheden niet meer. Ik vindt het jammer om dit verhaal eraf te halen. Daarom staat hij er ook nog op.
Hoofdstuk 1
Say goodbye to the halls and the classes
Say hello to a job and the taxes
The weekends with old friends
Spilling into nine to five routine
Tell me how you feel over and done with
Like your life is a map with no compass
To guide at the bar
Drinking way too much
We sing along to "Forever Young"
So here we go again
Wishing we could start again
Wendy, run away with me
I know I sound crazy
Don't you see what you do to me?
I want to be your lost boy
Your last chance
A better reality
(YEAH)
Wendy, we can get away
I promise if you're with me
Say the word and we'll find a way
I can be your lost boy
Your last chance
Your "Everything Better" plan
Ohh... Somewhere in Neverland
Somewhere in Neverland
'UUURRGH het is zóó vroeg!' gromde ik in me kussen. 'Oke over 5 minuten sta ik op.' dacht ik bij mezelf. Je kunt wel na gaan dat die 5 minuten een half uur werd. 'KUT KUT KUT! FUCK FUCK!' riep ik boos rond. ' TAAL GEBRUIK JONGEDAME!' schreeuwde mijn moeder bij de trap. Ik pakte snel wat kleren van de grond af. 'UURG dit zijn de kleren van vorige week...' dacht ik ' UURGH getver!' Ik haalde mijn schouders op en dacht ik ben al laat niet hier over gaan zeuren. Snel deed ik mijn eyeliner en mascara op. Kom op wat moet een meisje zonder make-up. Vroeger was ik er ook op tegen, maar nu zie ik dat ik mezelf mooier zo vindt. Snel pakte ik een paar sneakers. Ik liep naar benenden en maakte ontbijt. Ik pakte een pak cornflakes en deed deze in een kom. Ik pakte een lepel en wou beginnen met eten. ik had z'n gevoel dat ik iets was vergeten... Mijn moeder kwam binnen en keek naar mn kom met cornflakes. 'Euuhh....Gwen? Vergeet je niet iets?' vroeg ze. 'Jaa ik had al z'n gevoel. maar ik weet niet wat ik dan ben vergeten...' zei ik terug. ' Euuhh....Gwen de melk misschien?' Ze probeerde het gewoon normaal te zeggen, maar het lukte niet echt omdat ze dus erdoor heen moet lachen. ' O jaa! Uugh wat ben ik soms toch ook dom!' riep ik. ' Soms?' zei mn moeder. ' Meestal altijd zul je bedoelen.' 'NOU en bedankt hé. Ik voel de liefde echt!' riep ik sarcastisch terug.
Snel liep ik naar de koelkast en pakte de melk. Toen ik terug liep struikelde ik over mn veters. 'Geweldig' dacht ik sarcastisch ' De dag begint al goed. Toen ik daar op de grond lag moest ik opeens denken aan school. Ja ik weet het wie denkt er op dat moment aan school. Je bent net gevallen op de grond en je denkt aan school....WTF?! 'Maam? Hoelaat is het?' vroeg ik. ' Het is....' zei ze en ze keek op haar horloge 'kwart over 8.' 'FUCK FUCK FUCK!' riep ik weer. Raad maar wat ze nu zegt. ' TAAL GEBRUIK JONGEDAME!' riep ze boos. ' Zo heb ik je niet opgevoed. blabalbalaba' Na die 10 minuut durende speech over het vloeken en dat het niet dames achtig is was ze eindelijk klaar. Geweldig nu heb ik nog maar 10 minuten om op school te komen en bedankt mam! 'Arrgghh fuck it! Ik ben toch al te laat.' dacht ik bij mezelf. Ik at met mijn cornflakes met melk! :) op. Net opdat moment dat ik een hap cornflakes in mn mond had zei mn moeder ' Ik moet vandaag werken tot 8 uur. Het eten staat in de koelkast. Tot vanavond schat!' ze liep langs me heen en gaf me een kus op mn voorhoofd. 'okee tot vanavond' zei ik met volle mond waardoor het andere klanken kreeg. (Je snapt hoop ik wat ik bedoel) 'TAFELMANIEREN!' schreeuwde me moeder van buiten.
