Room 29 [One-Shot]

Room 29

Room 29
Written by: Xenon

- - -

"Manong, Fancy Hotel po." Agad naman niyang pinaharurot ang taxi paalis ng park.

Mukhang kailangan na naman nila ako ngayon, tutal ako naman ang pinakasikat at magaling dito kaya wala na silang ibang  matatakbuhan kung hindi ako.

Buti nalang konti lang 'yong mga sasakyang bumabyahe ngayon at hindi masiyadong mahirap ang daloy ng trapiko, nakarating kaagad ako sa hotel.

May nakasabay akong mga pulis sa elevator patungo sa 16th floor,  kung saan natagpuan ang isang bangkay ng babae. Tiyak na makakasama ko sila sa gagawing pag-iimbestiga.

Nang makarating na kami sa 16th floor, paglabas ko ay unang umagaw sa 'king pansin ang mga yellow tape na nakasabit sa pintuan Police Line, Do not Cross, ng isang kwarto— ang room 29. Hindi nakaligtas sa 'king mga mata ang mga flash ng camera sa loob. Pati bangkay pinagpipyestahan?

Pinapasok nila agad ako dahil gaya ng sabi ko kanina, kilala na ako dito bilang isang makapangyarihan at malakas, hindi rin maiitatanggi ang katalinuhan ko. Ako kasi ang may hawak ng isang napakalaking kaso ngayon, ang Montevista Camp and Island Massacre, isang napakalaking massacre ng mga estudyanteng scouts.

Unang sasalubong sa 'kin pagpasok ko sa room 29 ang isang bangkay ng babaeng nakalupasay sa sahig, ang buong crime scene ay hindi nagalaw. Mukhang hinintay nila talaga ako.

"Detective Amanda Melgar." I accepted his handshake and faked my smile.

"Maaari na kayong lumabas SPO2 Gap Ortega." Pagbubugaw ko sa kanila habang busy ako sa pagsusuot ng gloves at face mask.

Lumabas naman agad silang mga pulis na kanina pa umaaligid sa 'kin, pinalabas ko sila upang hindi ako magulo at magambala, wala rin naman silang silbi dito. Sagabal lang sila.

Kailangan kong tapusin ang kaso na 'to at ma-expose ang identity ng killer sa loob ng 30 minutes.

I set my timer and started checking the crime scene.

Hindi ko muna sinuri ang bangkay ng babae, maliit lang naman ang kwarto kaya inuna ko na ang paligid niya. Nagkalat ang mga basag na bote, pinggan, at baso sa sahig, animo'y nagsilbi itong palamuting nakakasugat sa sahig. May nakuha akong mga impormasiyon.

Sunod kong sinuri ay ang banyo, nakabukas ang shower nito at nakabuyangyang ang pintuan. Nagkalat rin ang mga sabon, ilang kagamitan sa sahig, may natapon ring ilang laman ng shampoo.

Matapos doon ay binalikan ko ulit ang bangkay na si Sarah Denorfino. Hubo't hubad ang babae ay may maraming pasa sa katawan, malinaw na malinaw rin ang ilang traces ng lubid na nakabaon sa leeg, halatang mahigpit itong natali sa leeg dahil sa lalim nito. May ilang hibla ng buhok ang nakaipit sa bawat kuko niya, siguradong matutuklasan ko kaagad ang killer kapag ipapa-DNA test ito. At may ilang tuyong bahid ng dugo malapit sa pagkakababae niya.

Hindi malinis ang pagkakapatay ng babaeng 'to. Sobrang daming ebidensiyang iniwan ng killer.

I got an idea on how she is killed and who's the possible killer.

I checked my wristwatch— 19 minutes left.

Lumabas na ako kasama ang ngiting tagumpay, at nakasalubong ko si Detective Marco Salerma, ang katunggali kong detective na ngayo'y wala ng silbi.

"You're too late Marco, I knew who's the killer, at pwede ka ng umuwi." Pang-aasar ko sa kaniya.

Hindi siya natinag at pumasok sa room 29. Hindi ko na siya pinag-aksayahan pa ng oras at pumasok sa katabing kwarto.