Aiah's P.O.V
Me, Kuya and Marco are playing In the Park
Hanggang sa napatakbo ako sa kalsada at nabangga ng isang di inaasahang truck...
"RC!!!!!!!"
My bestfriend, My Everything is crying infront of me right now.. The cold hearted boy that Once I fell so hard for Him
I may lost all of my memory, but my Heart Won't Marco.. I promise
Naaalala ko na lahat, Kung sino ako, kun ano ako at kung sino ang mga taong nandiyan para samahan ako
Binuksan ko yung mga mata ko at naaninaw ang isang napaka gwapong lalaki sa Harapan ko, Maputi, Brown ang mga mata, magulo ang buhot at namumula ang ilong
"RN?"
Niyakap niya ako, Namiss ko to ah.
"I miss you RC"
At niyakap ko siya pabalik
"Gaga! Hindi naman ako namatay ah tsaka anong nangyari ha? Ba't ako nandito?"
"Nahimatay ka kanina eh" Poker face -_- tsk. Sungit talaga kahit kelan
"Sorry"
"Bakit?"
"Kasi nakalimutan kita" May naramdaman akong mainit na tubig sa pisngi ko, Umiiyak na pala ako. Nasasaktan kasi nakalimutan ko siya, nasasaktan kasi kahit hindi ko nagawang maalala siya ay nandiyan parin siya, pero Masaya kasi hanggang ngayon kami parin ang magkasama
"Shhh, don't cry Rc Ang panget mo kapag umiiyak ka, ang mahalaga ay Naaalala mo na ako! Sira ka alam mo bang na miss kita sobra? Kahit napapagod ako ay hindi ko nagawang sumuko sayo kasi Worth it ka para paghirapan"
Naiiyak nanaman ako, Ehh ang corneeh haha
"Asaan!? Asaan ang kapatid ko!?"
-___________-
Napaka hesterical ni kuya ang O.A
"Omg BESSSST anyare!?" -Cyjin
"Aiah Are you okay?" -Lame
Haysss naman oh
"Pwede bang isa-isa lang? Ayos lang ako guys" I smiled at them
Anyway Childhood Bestfriend ko din itong Bernard na to pero Cyjin nalang daw yung itawag natin sakanya psssh yun nga lang 1 year lang kami magkasama dahil lumipat sila ng ibang bahay Pero akalain mo yun? Naging classmate kami noong firstyear at naging BFF nanaman ulit
"Her memory is Back"
Nakangiting sabi ni Marco..
"WHAAAAAT!? TOTOO!?"
Ang O.A talaga ni Kuya promise di na siya nahiya kay Lame if I know eh halatang nagkakagusto na sakanya si Kuya
"Yuup! Aren't you hapoy for me?"
"Eh kasi nakakagulat eh, kung ganoon ay dapat malaman nila mommy at daddy! Let's celebrate kahit konting salo-salo lang"
"YES PAGKAIN NANAMAN ITUUUU!!"
Napatingin kami sa Pinto, si Xander pala kahit kailan talaga Patay gutom siya Hahaha pero may kasama pala siya sa likod niya
Si Franz, Si Franz na akala ko ay kauna-unahang lalaking nagpatibok ng Puso ko..
Franz's P.O.V
Her memory is back
Her memory is back
Her memory is back...
Paulit-ulit itong nag re-replay sa utak ko, rinig na rinig ko iyon dahil napalakas ang pagsabi si Marco
Kung ganun ay naalala na niya ang lahat, Ang sakit lang kasi eh.. Parang gusto kong umatras at uminom nalang sa bar pero Kinginang Xander to at hinatak nalang ako papasok sa Private room ni Aiah
Tiningnan niya ako at ngumiti. Nasasaktan ako kasi kitang kita ko sa mga mata niya na wala ng pagmamahal ang nararamdaman niya para saakin, Hindi na siya Apektado sa tuwing nakikita niya na ako na parang isang basura nalang ang alaala naming dalawa but I deserved all of these kasi naging duwag ako noon at pinakawalan siya, dahil napakatanga ko at naniwala ako sa kasinungalingan. Ngumiti ako ng pilit at lumapit sakanya
"Kamusta?" Parang nangingilid na yung luha ko kaya pikit kong pinipigilan
"Ayos lang ako, ikaw? Kamusta ka na?"
May kumikirot sa dibdib ko, nasasaktan talaga ako.
"Ah-uhm Ayos lang, magpahinga ka ha? At tsaka mabuti naman kung bumalik na din yung mga alaala mo" nauutal ako at nanginginig
"Oo nga eh, salamat ha? Kasi naging parte ka ng buhay ko"
Niyakap ko siya ng mahigpit, nang Sobrang higpit. dahil mamimiss ko siya ng sobra
Mamaya na kasi ako aalis papuntang New York at doon ko tatapusin ang pag-aaral ko
"Good bye for now Aiah, I'll see you again soon"
-----
You can't dictate your heart. When it beats for someone then let it be.
YOU ARE READING
Where it all started 🎼
Teen FictionDo you remember who you were? Before the world told you who you should be? Isang babaeng nag mahal ng sobra, tinaya ang eyebugs para lang maka text ang mahal niya pero isang Laro lang pala, SAKIT DIBA? She became Emotionless, Heartless and Worthl...
