Flashback....
"Lola !!! Lolo !!!"masayang pagtawag ni Leigh
"Kamuzta na Apo napadalaw ka "pagwewelcome din nina lola at lolo nya
"Dito muna daw ako magaaral sabi nila Papa at Mama ,Lola "pagpapaliwang ni Leigh
"Edi ayos ma aalagan ka namin ng Lola mo"masayang sambit sakanya ng Lolo
***
Pagkauwi na pag kauwi pa lang ni Leigh galing sa Iskuwela iniyaya sya agad ng Kanyang Lolo
"Lolo saan tayo pupunta???"tanong ni Leigh
"Basta Apo "pagpapatahimik nya sa kanya ng Apo
Dinala sya ng kanyang lolo Sa isang Lugar na punong-puno ng mga Libro
"Lolo Sino nagmamay-ari ng silid-aklatan na toh???"tanong ni Leigh
"Akin Apo ,mga koleksyon ko "dahil sa sinabi ng lolo nya ay ng mangha ito sa dami ng librong na kolekta ng lolo nya
"May isa akong libro dito na mapakamahiwaga gusto mo bang ikwento ko sayo???"tumango na lang sa sobrang excited si Leigh sa kwento na ikwekwento ng kanyang lolo
"Isang Binatang Lobo ang lumabas sa Libro ito "mas lalong tutok na tutok ang tenga ni Leigh sa kwento ng Lolo
"Inutusan sya ng Hari ng Lobo sa Libro na pumunta sya dito para bantayan ang mga likas na yaman sa mga taong na ninira dito"bilib na Bilib si Leigh sa Kwento ng kanyang lolo
"Kaya ikaw kung uukitan mo lang ng pangalan ng crush mo dun sa puno baka magpakita sayo ang lobo at parusahan ka sa ginagawa mo pagsira sa kalisakan"pananakot ng kanyang Lolo
"Lolo naman eh tinatakot nyo ako "pagaaliburuto ni Leigh
"Sige na gawin mo na mga takdaang aralin mo para makwentuhan pa kita ulit"dahil dun nagmadaling kunin ni Leigh ang kanyang takdang aralin
End of the Flashback....
~~~~~~
"Namiss ko na po kayo Lolo at Lola 🙂🙂🙂"pagaalala ni Leigh sa mga panahon na kasama pa nya ang kanyang Lolo at Lola
Lumipas na ang sampung taon ng huling dulaw si Leigh sa kanyang Lolo at Lola
Madaming nag bago lalong-lalo sa kanya noong nalaman nyang namatay na ang kanyang Lolo at Lola ay naging malungkutin sya at di na Kailanman naghanap ng kaibigan na makakandungan, ang dating masayahin na Leigh ay napalitan ng Matahimik na Leigh na gusto lang laging magisa. Naglakad lakad si Leigh hanggang sa makaabot sya sa maliit na sapa na malapit sa dating bahay ng Lolo at Lola nya
"Bakit ganun pagmasaya kana bigla-bigla na lang magiging malungkot??? Tapos pag magiging malungkot ka naman ayaw dumating ng Saya sayo ??? BAKIT GANUN!!!"sabay bato ni Leigh ng maliit na bato sa sapa
"Kung maglalabas ka ng sama ng loob wag ka mangdamay ng mga tahanan ng mga nagbabantay dito kung di isigaw mo na lang yang sama ng loob mo kaysa naman manira ka ng tahanan ikaw din ang mapaparusahan" sabi ng binatang Lobo na nakaupo sa sanga ng puno
,pagbabanta sa dalaga
Sa sobrang gulat ni Leigh natapilok ito at napaupo sa mabatong sapa
"Aray ko!!!"tanging sigaw ni Leigh ang hudyat para mapababa ang binata sa sanga at gumamit ng majika para gamutin ang pilay na paa ni Leigh
"Anong klaseng nilalang ka ???"tanong ni Leigh sa binata
"Wag mo na lang alamin "masungit na umalis ang binata
"Oy kinakausap pa kita "dahil sa magaling na ang paa ni Leigh nagmadaling habulin ni Leigh ang binatang lobo
"Paano pag sinabi kong Isa akong Lobo matatakot ka ba ???"tanong ng binata
