Chapter 1

1.6K 86 4
                                    

(Before the accident)

DAEHAN

*knock*

" Come in" I said without looking

" Tito Daehan, can I stay here for a while?" Tanong ni Allen, ang bunsong anak ni Yuri Noona at Hyung Alex.
Tumingin ako sa kanya at ngumiti.

" Sure. Pero bakit naman gusto mong manatili muna dito? Nag-away ba kayo ni Kanji? " Tanong ko sa kanya. Si Kanji naman ay ang pinsang lalaki nila Gabrielle at Karen na kapwa anak ni Hyung Gab at Yerin noona. In short anak ni Hyung Kristoffe.

" Nope. I just want to stay here and read books." Sabi niya at nagpout. Napangiti naman ako dahil alam ko namang hindi lang yun ang dahilan. Tumayo ako at lumapit sa kanya. Nakaupo siya sa sofa kaya tumabi ako.

" What's wrong?" Pagtatanong ko. Lalo namang humaba ang nguso niya

" hmm tito... Kasi I saw Kanji and another boy playing outside and he didn't even notice that I was there." Pagsusumbong niya

"...and I think he's happy 'coz Kanji is laughing and and and..."

" You're jealous?" Pagkokompirma ko. Tumango naman siya bilang sagot

" Yes Tito. 'Coz we're bestfriend and dapat sa akin lang siya makipaglaro." Allen. Ipinatong ko ang kamay ko sa ulo niya

" I see. But Allen, it's part of our life." Sambit ko. Napatingin siya sa akin ng may pagtataka

" So that means?" Allen

" That means that we just don't mingle with just one person. We also meet other people. We make friends with others and that makes our life happier." Paliwanag ko

" That's why Kanji was happy because he met the boy there and they became friends ?" Tanong niya tumango naman ako

" how about me? Did Kanji forget about me?" Tanong ulit niya. Mga bata talaga angdaming tanong

" Of course not. He might have other friends but YOU are still his bestfriend." Paliwanag ko pa

" In the end were still bestfriends right?" Tumango ako

" I must say sorry to Kanji then because I got Jealous." Bulong niya. Tumingin siya sa akin ng nakangiti

" Thanks Tito. You're really the best." Sabi niya at hinagkan ako na ginawa ko din. Nambola pa

" Okay. Make sure you won't fight. I know you and Kanji." Sigaw ko pa ng tumakbo na siya palabas
Sa tuwing nag-aaway kasi ang dalawang batang yun ay impossibleng walang masugatan. At kapag sinabi kong away as in away talaga. Palibhasa kasi may pinagmanahan haha.

" Hyung, pinapatawag tayo ni Appa." Tawag sa akin ni Minguk gamit ang isip

" Okay, I'll be there in a minute." Saka ko inayos ang mga gamit ko at lumabas na rin ng silid.

" Hyung !" Rinig kong tili ni Manse. Ewan ko ba sa isang 'to at nakasanayan na ang pagtili.
Tumigil ako sa paglalakad at hinintay siya.

" Pinapatawag ka rin ni ama?" Tanong ko ng makalapit na siya.

" oo eh, bakit nga ba tayo pinatawag ni ama?" Manse, nagkibit balikat na lang ako dahil hindi ko rin naman alam ang sagot. Naglakad na kami papuntang silid ni ama at nadatnan namin dun si Minguk kasama sila Yuri noona and Hyung Alex.

" pinatawag niyo po kami" ako

" Maupo kayo." Utos ni ama na sinunod namin. May katandaan na rin si ama at kita yun sa buhok niyang may mga puting hibla na.

" Psst. Minguk Hyung~ Pinge ako lollipop." Manse

" What!? Nasa bibig ko na hihingin mo pa?" Minguk

" Damot mo sige na kasi~" pangungulit pa ni Manse, hindi ko na sila pinansin dahil siguradong magbabangayan na yang mga yan at hindi na makikinigsa kung ano mang sasabihin ni ama kaya ako na lang makikinig.

" Ipinatawag ko kayo dahil nais kong imbitahan niyo ang engkantadang si Vittoria dito sa palasyo."

" Nais kong kayo mismo ang pumunta ng personal sa kanya." Pagpapatuloy ni ama. Lumapit sa akin si Yuri noona at ibinigay ang isang mapa

" Gamitin niyo ang mapang yan upang hindi kayo maligaw. Si Vittoria ay ang matalik na kaibigan ng inyong ina at nakatira siya sa dulong bahagi ng Hirigayna. Mag-iingat kayo dahil maari kayong mapahamak roon." Ama, tumango naman ako. Tinignan ko ang dalawa ng lapitan sila ni Hyung Alex. Nakaupo sa likudan ng nakahigang si Manse si Minguk habang kagat kagat nito ang lollipop. Ibinigay sa kanya ni Alex ang flashlight na binili daw nila sa mundo ng mga mortal.
Naramdaman kong may umakbay sa akin.

" Ang kukulit talaga ng mga kapatid mo." Yuri noona

" sanay na rin naman ako" nakangiting sabi ko sa kanya.

" Mag-iingat kayo run. Balita ko'y may mga nakakalat na spell sa lugar na yun. Ang engkantadang si Vittoria daw ang may gawa ." Pagbabalita ni Yuri noona sa akin.

" Talaga? Pero bakit naman niya gagawin ang bagay na yun?" Tanong ko. Nagkibit balikat si Noona

" Ewan, para siguro sa mga makukulit?" Saka siya tumingin sa dalawang nag-aagawan ng flashlight. Nagpout naman ako

" Noona naman eh." Natawa sia dahil dun. Kahit naman mga binata na kami ay nailalabas pa rin namin ang...ahem kacutan at kaunting pagkaisip bata namin *tingin sa dalawang mas isip bata sa akin* kay Yuri Noona. Ginulo niya ang buhok ko kaya inayos ko kaagad.

" Biro lang. Basta mag-iingat kayo dun ha? Bumalik kayo dito ng ligtas, buo, at normal." Yuri noona


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

(Present)

" Wahhh ! Akala ko talaga dulo na ito." Manse, napailing na lang ako. Makakita ba naman ng salitang " DULO'NA" ay inakala ng ito na talaga ang huling bahagi ng Hirigayna.

" Kasalanan mo 'to eh. Kung hindi mo binasa yun e di hindi sana tayo naging ganito." Minguk

" Wow hyung ha? Kung hindi mo sana hinukay yun e di hindi ko sana babasahin ng buo. Tsaka binasa mo rin naman ng buo ah." Manse

" Aba't !" Akmang susunggaban nila ang isa't isa ng pumagitna ako at pinaghahawak ang mukha nilang dalawa. Pilit pa rin nilang inaabot ang isa't isa kahit angiikli na ng mga braso. *sigh*


" Pwede ba, tumigil na kayo? Walang mangyayari kung magsisisihan lang tayo dito." Saway ko kaya agad naman silang tumahimik. Tinignan ko sila at tinaasan ng kilay. Bumuntong hininga ang dalawa at naglapit

" I'm sorry hyung." Panimula ni Manse

" Okay, I'm sorry din." Minguk. Tumingin silang dalawa sa akin at binigyan ako ng what-look.

" Hyung naman, gagawin pa ba namin yun?" Minguk

" oo nga hyung, tanda na natin eh." Manse

" Ano ba sa tingin niyo?" Taas kilay ko

" Well nasa katawang bata nga naman tayo ngayon." Minguk


" *sigh* arraso. I'm so sorry hyung." Manse at niyakap ang kuya niya na ginawa din ni Minguk

" yeah, I'm so sorry too. *chup*" minguk sabay giggle

Hayy ewan ko ba sa dalawang 'to. Tumingin ako sa kalangitan. Napakaliwanag ng buwan ngayon.


Yuri noona... Makakabalik kaya kami ng buo at ...





Normal?

RETURNING BACK ( The Adventures of Daehan Minguk Manse)Where stories live. Discover now