Τα Δυο Βασίλεια

Όνειρο - Εφιάλτης

Δύο μέρες.

Δύο μέρες ήμουν κλεισμένη μέσα σ'αυτό το μικρό δωμάτιο, δίχως να έρχομαι σε επαφή με κανέναν εκτός από τη Λιζ -η οποία με επισκεπτόταν διαρκώς για να με ελέγχει- και τον Στεφάν, ο οποίος ερχόταν μόνο για να μου παραδίδει το πρωινό ή βραδινό μου γεύμα. Πάρα τις συνεχείς διαμαρτυρίες μου, δεν επέτρεπε την είσοδο του Γκάμπριελ στο μικρό χώρο που διέμενα, προκαλώντας μου μεγαλύτερη οργή εις βάρος του.

Την τρίτη μέρα, μαζί με το καθημερινό μου γεύμα, ήρθε και η ανακοίνωση του.

《Θα φύγω》,ήταν το μόνο που είχε πει, κάνοντας με να τον κοιτάξω μπερδεμένη, χωρίς να καταλαβαίνω σε τι αναφερόταν.

《Τι εννοείς;》ρώτησα, προσπαθώντας να πάρω μια ουσιαστική απάντηση από μέρους του.

Το βλέμμα του δεν έπεφτε πάνω μου. Τριγυρνούσε μέσα στον χώρο, αποφεύγοντας το δικό μου εσκεμμένα.《Πρέπει να βρω τον Σεμπάστιαν και την Αλίσια》.

《Γιατί;》αναρωτήθηκα εμφανώς περίεργη.

Πέρασε νευρικά τα χέρια μέσα από τα μαλλιά του.《Γνωρίζεις ότι δεν οφείλω να σου απαντήσω, έτσι;》

《Όμως θα το κάνεις》,αναφώνησα εκνευρισμένη, προχωρώντας κοντά του.《Εδώ και τρεις μέρες βρίσκομαι εδώ μέσα, δίχως τη δυνατότητα φυγής μου. Δεν μου επιτρέπεις να δω το παιδί μου και είμαι σίγουρη πως αν δεν ήταν η Λιζ, θα είχα τρελαθεί》.

《Ρόουζ...》,άρχισε να λέει αλλά τον σταμάτησα.

《Αν θες τη συγχώρεση μου, θα απαντήσεις》,είπα, κοιτώντας τον κατάματα.

Ήξερα πως αυτό που έκανα δεν ήταν σωστό, όμως χρειαζόμουν την απάντηση του. Η ανακοίνωση της φυγής του προκάλεσε κάτι μέσα μου, που δεν μπορούσα να το προσδιορίσω. Πάντως δεν ήταν καλό.

Χαμήλωσε το κεφάλι του, κίνηση που πρόδιδε την αμηχανία του. Ήμουν βέβαιη πως δεν θα μου άρεσαν τα επόμενα λόγια του, αλλά έπιασα το χέρι του για να τον καθησυχάσω. Ίσως χρειάζονταν μια ενθάρρυνση για να συνεχίσει.

《Είναι φυγάδες》.Απομακρύνθηκα από κοντά του λες και το άγγιγμα του με είχε κάψει.《Πρέπει να τους βρω》.

《Και εγώ είμαι φυγάς, Στεφάν》,ψέλλισα.《Εμένα γιατί δεν με κυνηγάς;》

Η μάτια του έπεσε οργισμένη πάνω μου, κάνοντας τις τρίχες στο σβέρκο μου να ανασηκωθούν.《Εσύ δεν έκανες τίποτα σε σχέση με αυτούς. Ο Σεμπάστιαν είναι ένας προδότης, που παρίστανε τον φρουρό ενώ η Αλίσια δηλητηρίασε ένα απροστάτευτο μικρό παιδί, επιδιώκοντας να σκοτώσει τον Γκάμπριελ》.Πλησίασε εξοργισμένος προς το μέρος μου και τρομοκρατημένη, έκανα ένα βήμα προς τα πίσω, νιώθοντας τον κρύο τοίχο να έρχεται σε επαφή με την πλάτη μου.《Ναι μεν τον ελευθέρωσες, πιστεύοντας ότι είχε αλλάξει. Όμως σε παραμύθιασε, Ρόουζ. Για δεύτερη φορά》.