Onverwachte liefde, Kili Eikenschild&Angelina Greenleaf

193 3 2
                                    

Part 1 The hobbit. Fanfiction.

Prinses Angelina van Mirkwood& Kili Eikenschild Heirs of Durin.

Onverwachte indringer

Het was een rustige dag geweest zonder enige gevaren of indringers. Je zat stilletjes op de wacht op je balkon een boek te lezen, toen je opeens geritsel hoorde in de verte. Toen je opstond en keek waar het geluid vandaan kwam. Zag je een fakkel branden en een jonge dwerg die de fakkel vast hield. Het leek meer op een kleine man. Want de dwerg had zwart donker haar bijna zo donker als de nacht. En geeen baard wat vrij wonderbaarlijk was omdat de meeste dwergen zo behaard dat hun gezicht soms bijna niet te zien was. De jonge dwerg zat gebukt op de grond reikend naar de planten in het zwarte zand van het woud. Ik pakte een liaan en gleed zachtjes en langzaam naar benenden. Sloop zachtjes naar de jonge dwerg. Spande mn boog en zei "Wat moet een jonge dwerg zoals jij hier in het holst van de nacht?" De jonge dwerg kantelde zijn hoofd zonder verder zn lijf te bewegen en zei " wat doet zn wonderschone elf hier zo midden in de nacht!" Dat gaat jou niks aan dwerg, antwoorde ik. "Maar hoorde je me niet wat ik u zei! Wat moet je hier en wat is je naam!". Ik werd steeds ongeduldiger en spande mn boog nog eens aan. "Als je eerst die boog uit mn nek haalt dan vertel ik je alles". Ik deed mn armen omlaag deed de boog achter mn rug en zette de pijl terug in de kokker. "Nou wat moet je hier!" Riep ik de dwerg toe. "Mijn naam is Kili, Kili Eikenschild. En ik ben hier medicijnen aan het zoeken. En wat is u naam schone dame?" Ik glimlachte stiekem en heel snel. " Mijn naam is Angelina Greenleaf van Mirkwood" Antwoorde ik trots". "Wat een prachtige naam" zei hij net de mooiste glimlach die ik ooit had gezien! Wat voelde ik me misselijk maar blij tegenlijk. Wat is dit dacht ik bij mezelf. Ik had me nog nooit zo gevoeld. Plots werd ik wakker geschud uit mn gedachten. En keek hem snel aan. " Was je aan het dromen?" zei hij. "Uhm jaa nee, zijn dr eigenlijk meer van jullie?" Zo ja denk ik dat mijn vader jullie al te graag een paar vragen zou willen stellen wat jullie in zijn rijk doen! " Zijn rijk, jou vader, betekend dit dat jij.." Uhm jaa ik.." Zei ik twijfelend. "Ik ben ook een prins of ja soort van. Mijn oom is Thorin Eikenschild, zoon van Thrain, zoon van thror. Hij is de oudste broer van mn moeder Dis. " Zei hij spontaan en met zn borst naar voren alsof hij er heel trots op was. "Uhmm werkelijk zei ik, dezelfde thorin de koning onder de berg de koning van zilver fonteinen. De Thorin die mijn vader zo gruwelijk haat dat hij iedere dag verteld hoeveel hij hem haat. " Zei ik met een rood hoofd. " Denkt het" antwoorde de dwerg. "Eigenlijk moet ik je nu naar mn vader brengen". Zei ik met een trilling in mn stem. "Maarr.." zei Kili. "Komt is mee" en ik rende de duisternis in. Tot dat ik bij een open plek kwam waar de maan zo helder scheen dat het wel dag leek. Ik keeek naar boven naar de maan en voor de ik het wist had ik twee armen om me heen. Ik voelde de warmte van zijn lichaam en het op en neer gaan van zijn borst. Ik draaide me om en keek hem recht in zn ogen aan. Hij had donkerbruine ogen zo zwart als de nacht. Hij was nog mooier in het volle maanlicht! Zijn donkerbruine haren wapperde in de wind en zijn ogen sprankelde fel in het maanlicht. Zijn arme waren gespierd en voelde sterk om mijn armen. Langzaam gleed hij met zijn handen over mijn blote arme. En legde zijn handen om mijn middel, en trok me dicht tegen zijn lichaam. Ik trilde van top tot teen van de spanning en de warmte van zijn lichaam. "Heb je het koud?" Vroeg hij. "Een beetje, ik heb mn cape binnen laten liggen." antwoorde ik. En voor dat ik mn zin had afgemaakt trok mij nog dichterbij. We stonden nu tegen elkaar. Ik keek omhoog om hem aan te kijken. Voor een dwerg was hij vrij groot. En ik was altijd al de kleinste van de elven genoemd. Dus we waren bijna dezelfde lengte, maar Kili was iets groter. Hij lachte en leunde naar voor om met te kussen. Maar ik draaide mn hoofd snel weg. " Wat is er?" vroeg hij met een trilling in zijn stem. Ik duwde hem van me af en liep naar de waterkant. Tussen het rijk en het woud lag een woeste rivier om ongewenste bezoekers buiten te houden. "Dit is verkeerd" zei ik. "Mijn vader, jou oom. We kunnen dit niet maken. Ze zijn eeuwen oude vijanden!" Riep ik. "Maar wil je dit niet dan? Zei hij terwijl hij langs me kwam staan. "Jawel dat wel, maar het voelt alsof ik mijn volk verraad." Zei ik zachtjes en gooide een steentje in het water. "Niemand hoeft dit te weten" zei hij zachtjes en hij kwam nog dichterbij pakte me bij mn middel en trok onze lichamen tegen elkaar. "Je bent zo mooi" fluisterde hij in mn oor. Ik lachte naar de grond, maar als snel pakte hij met zn vingers mn kin en duwde hem zachtjes omhoog. Toen kuste hij mij zoals nog nooit iemand eerder mij had gekust. Ik legde mijn handen in zijn haar en begon met zn haar te spelen. Hij ging met zn handen over mn rug en ik hoorde hem zachtjes kreunen en naar adem snakkend. Even trok hij terug ademde diep in. En ging weer verder waar hij gebleven was. Heel voorzichting opende ik mn mond en liet zijn tong om de mijne draaie. Een van zijn hand reikte naar een van mijn borst en de andere zakte steeds meer vanuit mn middel naar beneden. Maar voor dat hij weer naar adem kon snakken. Duwde ik hem van me af en rende weer terug naar de poort van Mirkwood. Ik hoorde Kili mn naam nog roepen maar voordat ik het wist zag ik de fakkels van de wachters. En rende zonder wat te zeggen naar mn kamer. Liet me op mn bed vallen en viel meteen in de diepste slaap met de mooiste dromen.

/Zegg me aub als je meer wilt :$$~~ Heb er nog 2klaar staan!! xx

Onverwachte liefde, Kili Eikenschild&Angelina GreenleafWhere stories live. Discover now