pazartesi, 02.34
gecenin bu saatlerinde karaladığım birkaç cümlenin ne kadar anlaşılır olduğu umurumda bile değil, grí.
bugün bir partiye gidecektik, bana partiyi kimin verdiği ile ilgili hiç bir şey söylemedin,
ısrar ettiğimde ise yanakların utançla kızardı ve dudakların mahçup bir tebessüm sergiledi bu asi tavırlarıma.
daha sonra, tek kelime etmeden üzerindekileri çıkarıverdin önümde, bu sefer domates olma sırası bendeydi sanırım.
ilk defa esmer oluşuma şükrettim, yanaklarım değil kulaklarım kızarırdı utanınca, saçlarımla gizlemek zorunda kaldım grí, bana ne yaptığının farkında mısın?
sanmıyorum.
