You Are My Life

(25) The Announcement

Hiiiii!!! Hehe! Guys! Read my another one-shot story! Bestfriend's Brother (JulQuen).. Relate kasi ako dun kaya ko ginawa.. Hehe! Thankiieeess!

----------

Quen's POV

Dala-dala ko maleta ko..

*knock knock knock* nag-knoknock ako sa bahay ng parents ko.. Kailagan ko ng kakampi.. Wala akong karamay..

"Ohh.. Sir Enrique buti nalang naisipan niyo bumalik!! Naku! Miss na miss na po kayo ng papa at mama niyo.. Kung tutuusin gusto na nila bumalik kayo dito eh.." Sabi ni yaya

"Pwede ba akong pumasok muna?" Tanong ko kasi ayaw manlang ako ipasok..

"Sige ba! Bahay niyo toh eh!" Sabi niya at pumasok ako..

"Anak!!! I missed you so much!!" Sabi ni mom at niyakap ako.. She's crying because of tears of joy..

"Mee too!" Sabi ko

"Bumalik ka na dito Quen.. Plss.. Di na kita pipilitin kung ayaw mong pumunta sa ibang bansa.. Promise!" Sabi ni mom

"Sige.." Sabi ko

"Oh my gosh Oh my gosh Oh my gosh!!! Thankyou anak! I missed you!! I love you!!" Sabi niya

"Love you too.." Sabi ko ng medyo malungkot.. Naalala ko kasi si Julia eh..

"Is there a problem?" Tanong ni mom, niyakap ko siya.. And I started to cry..

"Mom wala na si Julia.. Wala na siya.." Sabi ko at nagsimula na akong umiyak

"I know na.. But what happened?" Pagaalalang tanong ni Mom

"Iniwan na niya ako dahil nalaman niya na niloko at pinagpustahan ko siya.. Pero ma!! Minahal ko po talaga si Julia ng totoo.." Sabi ko at umiiyak parin ako..

"Wala namang babaeng gusto na niloko siya.. I know MU palang kayo.." Sabi ni mom

"Ma, di ko kaya na mawala si Julia sa buhay ko.. Parang pinatay na ako.." Sabi ko at umiiyak parin..

"I trust you. I know you can fix it.." Sabi ni mom

"Thankyou po.." Sabi ko at kahit papano nabuhayan ako..

"By the way nakita mo na si Coleen right? What is her page in Julia's life? Nakita ko kasi siya sa office ng tita at tito Montes mo eh.." Sabi ni mom

"Pinasan po ni Julia si Coleen.." Sabi ko

"Small world.. Nga pala, alam na rin ng parents ni Julia ang tungkol dito.. They called me.." Sabi ni mom

"So even them galit na rin sa akin.." Sabi ko ng malungkot.. Pano pa ako papasa ulit if bagsak na ako sa parents ni Julia.

"Mali yang iniisip mo anak.. Julia's parents understand you. Alam na nila ang totoo and they trust you too.." Sabi ni mom na ikinasaya ko ng bongga..

"It means.. Pasado ako sakanila!?!?!" Excited kong tanong..

"Siguro. Di naman sila galit sayo.. They just want you to appologize.." Sabi ni mom

"Naka-ilang sorry na po ako.. Kahit sa text.." Sabi ko

"Then good.. Sige na.." Sabi ni mom

"Pero pano kung di na ako kayang patawarin ni Julia?" Tanong ko ng malungkot..

"Impossible yun. Mamimiss ka nun.. Lakas ata ng tama niya sayo eh... Medyo tatagal ng lang.." Sabi ni mom

"It's ok. I'm willing to wait.. Goodnight mom!" Sabi ko and I went upstairs.. Natulog na ako.. Sarap siguro ng tulog ko nito! Pero may konting lungkot parin ako sa puso ko.. Hayss..