EMANET

30

Verayı yere bırakıp hızla aşağı  kattaki banyoya gittim. Duyduklarım beynimde yankılanırken çoktan ağlamaya başlamıştım.

Allahım bu nasıl bir büyük yüktür. Bu nasıl bir kaderdir. Duyup da yük altında kaldığıma mı ağlasam yoksa Keremin hayatına mı?

Hala beynimde dolanıyordu. 21 sene sonra çıkıp gelmek ne demek. Öldü diye kandırılmış bir de.

Çık beynimden çık çık!!!

Elimde imkan olsa 5 dakika öncesine dönerdim.

Sırf Keremi havlu ile görmeyim diye aptal gibi erken indim.

Kereme söylesem yıkılır. Ben bile yıkıldım. Söylemesem ben bu yükle yaşayamam.

Allah kahretsin.

Hıçkırıp suyu açtım. Hem ağlayıp hem de yüzümü yıkarken kapım tıklandı.

K. Zeynep güzelim iyi misin?

Sesini duymamla ağlamamı zor bastırdım.

K. Güzelim korkutuyorsun bak. Vera da korkmuş.

Z. Be-ben iyiyim.

K. Neyin var ha? Ne oldu. Zeynep aç kapıyı. Birden bire ne oldu.

Z. Kerem ben iyiyim. Veraya bak.

K. Vera ablamda sen aç kapıyı.

Yüzümü kuruladım. Toparlandım. Kendime telkinler verip kapıyı açmamla boynuna sarılmam bir oldu.

K. Şşş tamam bitanem. Tamam sevgilim geçti.

Hıçkırarak ağlamaya başladım.

K. Ne oldu ha. Hadi anlat bana.

Z. Kerem.

Sımsıkı sarıldım. Karşımda Sevim anneyi gördüm. Öyle bir baktı ki. Yalvarırcasına.

Anlamış galiba duyduğumu.

Z. Kerem

K. Söyle bitanem. Ne oldu ha.

Z. Seni seviyorum. Herkesten herşeyden çok seviyorum.

Dememle sırtımdaki elleri durdu. Daha sıkı sarıldı. Sonunda söylemiştim sevdiğimi. Nasıl ve ne zaman da olduğunun önemi yok.

K. Bende seni seviyorum güzelim. Benimde sizden başka kimsem yok.

Demesiyle Sevim anneye baktım. Ağzını kapatarak hızla gitti. Galiba ağlıyor.

&&&&

Temiz havayı ciğerlerime kadar çektim. Düşünme yetimi kaybetmiş gibiyim. Beynim şuan pert durumda.

Şoktan çıkalı çok oldu ama halâ salak gibiyim. Keremin annesi yaşıyor ve Kereme ulaşmaya çalışıyor.

İki arada bir derede kaldım. Kereme söylersem benden beter olur. Söylemezsem bu yükle yaşayamam. Hadi sakladım diyelim öğrendiğinde benim bildiğimi de öğrenirse o zaman daha çok yıkılır.

Off ben nasıl bişeyin içindeyim. Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık hesabı.

Arkamı dönüp eve baktım. Yukarıdaki pencere de Sevim anneyi gördüm. Ağlamaktan beter olmuş beni izliyor.

İçimden konuşmak gelse de bir yanım bu yükün altına girme diyor.

Salonun geniş bahçe penceresine baktım. Salonda oturmuş beni izleyen Keremi gördüm. 1 saate yakın bahçedeyim. Yalnız kalmak istiyorum diye çıkmıştım.