Uitverkoren (voltooid) #Netties2017

Epiloog

Een jaar later

Vandaag is het groot feest. De eerste verjaardag van de tweeling.

Opa's, oma's, ooms en tante zitten met zijn allen in de grote salonkamer, te wachten tot wij met de tweeling binnenkomen.

Zodra wij binnenkomen, wordt de tweeling overspoelt met kussen, speelgoed, knuffels en wat niet meer.

We hebben de tijd van ons leven, al is het soms wel erg druk. Sinds een paar maanden zijn Dante en ik de nieuwe regenten van Draculesse en het zal niet lang duren voordat Drakonia en Draculesse samengevoegd gaan worden. De voorbereidingen kosten veel tijd en natuurlijk willen we overdag zoveel mogelijk er voor de tweeling zijn.

Theo lijkt heel erg op zijn vader, met zijn ogen die vuur lijken te geven als hij geëmotioneerd raakt. Angela lijkt op mij, als ze boos raakt wapperen onze haren en trilt de grond licht.

Na een uitgebreid diner, waar de kinderen uiteraard lekker op de grond mogen spelen met al het nieuwe speelgoed, besluiten we dat het voor de tweeling tijd is om naar bed te gaan. Dante stelt voor dat hij de tweeling naar bed brengt terwijl ik de visite uitlaat.

Als iedereen weer terug naar huis is, loop ik zachtjes de trap op naar de kinderkamer. Ik hoor Dante zacht praten en besluit voorzichtig om de hoek te kijken.

Dante zit in de schommelstoel, met beide kinderen in zijn armen. Hij zingt zacht een liedje voor hen terwijl ze in slaap vallen.

Vertederd kijk ik naar het tafereel. Wie had twee jaar geleden kunnen denken dat ik de vloek zou kunnen verbreken, getrouwd zou zijn met mijn zielsverwant, twee prachtige kinderen op de wereld zou zetten en koningin zou zijn van mijn prachtige koninkrijk Draculesse.

Dit is mijn verhaal. Met een volmaakt gelukkig einde.