CHAPTER 2
Daniel's POV
"Lagi ka nalang ganyan! Napaka pasaway mo talaga! Bat hindi ka nalang gumaya dyan kay Dominique, napakasipag mag aral! Puro ka cutting classes. Kailangan mo na atang mag-asawa para matuto ka!" panenermon na naman nya. Wala eh, lagi nalang ako ang kontrabida sa tingin nila. Saka teka, asawa? Agad? Pwedeng girlfriend muna? -,-
"Oh? Tapos ka na ba sa panenermon mo at pagpupuri dyan sa magaling mong anak pero ampon naman? The hell dad! Then wait? ako mag aasawa? Pwedeng girlfriend muna pero alam mo namang wala pa akong nagiging gf.." reklamo ko. -,-
"Ano bang pagkukulang ko at nagkakaganyan ka Daniel? Tsk. Yun na nga e, baka sakaling tumino ka pag naka gf ka. Pero gusto ko seryosohin mo. Bibigyan kita ng 2 weeks para maghanap ng magiging girlfriend mo. At gusto ko kahit na 5months lang e magtagal kayo. Pag wala kang mahanap or hindi kayo umabot ng 5 months, mapipilitan akong papag-aralin ka sa ibang bansa.." seryosong sabi nya.
"Ano na namang pakulo yan ha? Nababaliw ka na ba?" sabi ko.
"Yun lang ang alam kong solusyon para magtino kana. Goodluck.." nakangisi nyang sabi at umalis. Putakte! Siguradong tototohanin nya 'yun.
Sino naman gagawin kong girlfriend? Wala naman akong alam sa mga ganito. Kung ano ano kasi naiisip nung matandang yun e.
*RINGGGG.. RINGGG... RINGGG*
Suddenly, my phone rangs. Liza's calling.. My childhood bestfriend. I answered the call.
-"Paks! May papakilala ako sayo! Omo! New friend ko!"
"Sino naman?"
-"Eh? Basta! Haha. Punta ka dito sa school, kasama ko sya."
"Ha ? Oh sige. Papunta na 'ko dyan."
-"Yipiiee! Ingat ka ha? Babye bes!"
*TOOOOOOT.. TOOOOT.. TOOOOOT.*
Then she ended the call. Sino naman kaya yung tinutukoy nya? Nakakacurious.
***
Nandito na 'ko sa Fuenlla University. Actually, di ako pumasok. Pero eh ano naman? Samin naman 'tong University na 'to.
"Yun oh! Hello paks!" pagsalubong sakin ni Liza. She hugged me like there's no tomorrow. Napakaganda talaga nya at napakabait. Kaya nga ako nainlove sa kanya eh, pero bawal.
"Di naman halatang miss mo ako? Gwapo kasi ako. Haha. Nasan na 'yung sinasabi mong new friend mo?" pagiiba ko ng topic.. Saka gusto kong makita yung bago nyang kaibigan.
"Ito naman! Exited e, pero parating na sya... Oopps! Andyan na pala sya!" sabay turo dun sa..
O_____O
>______<
"IKAW?" sabay naming sabi.
"Ooopps! Teka lang ha?! Magkakilala kayo? OMG! That's better!" pagsasaya ni Liza.
"HINDI!" sabay na naman kami. -,-
"Srsly, Defensive po? Mga ganun? Ayiiee! Hahahaha! Okayy, Daniel meet Kathryn. Kathryn meet Daniel, childhood bestfriend ko yan. Hihihi" sabi ni Liza then kinuha nya ang kamay ko at ang kamay nung Kathryn. Pinagshake hands nya kami..
O______0
>____O
Napabitaw kami sa isa't isa. Bakit parang nakuryente ako nung hinawakan nung nahawakan ko kamay nya?
"Hala? Anyare sa inyo?" nag aalalang tanong ni Paks sa 'min.
"Lizaaaaaabelibelibels! Nakuryente akooo! May super powers ata yang bestfriend mo!" parang batang sabi ni Kathryn.
"Ako may powers? Baliw ka ba? Baka ikaw 'no!" hirit ko.
"Tse! Ikaw yun payatot! Ikaw!"
"Utut mo! Ikaw kaya!"
"Ikaw yun :P"
"I invoke my right"
"Hindi ko po alam. Ikaw yun!"
"Hahahahaha! Para kayong mga bata eh 'no? Ang kyoot lang tignan. Hihihi. Uhm, wait. I need to pee.. Excuse me Paks at Kathyyy!" nagmamadali syang umalis papunta sa CR.
Pagkaalis ni paks, naisip ko yung sinabi ni Dad. He gave me 2 weeks to choose who will be my girlfriend for 5 months. Hmm. Pwede kaya 'tong Kathryn?
Ugh! Ano ba 'tong iniisip ko! :|
Pero malay ko diba? Try ko lang naman. Wala pang nakakatanggi sa 'kin. Daniel Padilla e \m/
So, I gave her a look. Napaiwas sya ng tingin.. Hahaha!
"Wag mo nga akong tignan." naiilang nyang sabi >/<
"Haha. Sorry? Ok, dederetsuhin na kita. Pwede ba kitang maging girlfriend just for 5 months?" i gave her a smile na ikinasimangot naman nya.
"Ano ka 'mo? Ni hindi mo pa nga ako lubusang kilala eh, tapos hindi mo pa ako nililigawan. Ano ka sinuswerte? Akala mo ba mauuto mo ako dyan sa killer smile mo ha? Hindi ako katulad ng ibang babae na akala mo! Ibahin mo ako sa kanila! Nakakaloka ka!" pagtatalak nya. -,,-
"Calm down! Babayaran kita kahit magkano. Kailangan ko lang talaga tulong mo. Don't worry di naman kita pipilitin. Here's my contact number kung sakaling magbago isip mo" then I gave her my card. Kinuha nya naman agad 'to.
"Ay ganun? Tss. Sige. Pero hindi naman ako papayag 'no!" pagmamatigas pa nya.
"Oh well, bahala ka. Saka kahit tulong mo nalang sakin. Ikaw din, kahit magkano ibibigay ko.."
"Tsk. Bahala ka nga, pinagmumukha mo pa akong mukhang pera at bayaran e" sabi nya at umalis.
Uso ba talaga ang pagw-walk out? -,-
****
Authors Note: Salamat po sa mga nagvote at nagleave ng comments! Dahil sa inyo mas napa aga ang update. Inspiration ko po kayo sa bawat chapter na gagawin ko. Hihihi. Mwaps :*
VOTE. COMMENT. BE FAN! >:D
