Εφηβικοί Έρωτες #BWS17

Κεφάλαιο 22

Βάνας pov (λίγες ώρες πριν βγουν)
Έχω καλέσει την Αντριάνα για να ετοιμαστούμε μαζί μιας και τώρα τελευταία την έχω παραμελήσει και όπως και να το κάνουμε είναι κολλητή μου. Δεν θέλω να μου κρατάει μούτρα. Τον τελευταίο καιρό έχουμε έρθει και πάλι κοντά. Αλλά αυτό που με προβλημάτιζε ήταν που κάναμε παρέα και με την Μόνικα. Δεν ξέρω αν τα έχει φτιάξει με τον Παύλο αλλά νομίζω θα είναι πολύ καλύτερα είτε με τον Τεό είτε με τον Λουκ ή ακόμα και με τον αδερφό μου τον Άγγελο. Θα έρθει και αυτός μαζί μας σήμερα. Εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου αυτό. Νομίζω πως του Αγγέλου του αρέσει η κολλητή μου. Το σπαστικό είναι ότι αύριο έχουμε και πάλι σχολείο και θα πρέπει να διαβάσω περισσότερο για να περάσω κάπου και το ξέρω πως θα τα καταφέρω αν το βάλω στόχο. Θα προτιμούσα να περάσω εδώ Αθήνα όμως μαζί με τον Άρη. Να έχουμε και ένα δικό μας σπίτι. Θα ήταν υπέροχα. Τώρα όμως πρέπει να πάω να διαλέξω ρούχα αλλά δεν ξέρω τι να βάλω. Να βάλω το κολλητό μου φόρεμα το μαύρο που είναι δύο δάχτυλα πάνω από το γόνατο μαζί με τις άσπρες μου τις γόβες ή να φορέσω το άσπρο μου κροπ τοπ μαζί με την άσπρη μου την φούστα και τα μαύρα μου τα φλατ? Θα τα αφήσω και τα δύο πάνω στο κρεβάτι μου και όταν έρθει η Αντριάνα θα την ρωτήσω για το πιο είναι το καλύτερο συνολάκι. Θα βάλω την ισιοτική στην πρίζα να θερμαίνεται και εγώ θα κάνω ένα γρήγορο μπάνιο μαλλιά και σώμα. Ακούγεται το κουδούνι και εγώ είμαι στο μπάνιο και δεν μπορώ να ανοίξω έτσι φωνάζω τον Άγγελο για να πάει να ανοίξει αυτός και ότι άμα είναι η Αντριάνα να της πει να έρθει μέσα. Όντως η Αντριάνα ήταν. Ύστερα από λίγο βγήκα από το μπάνιο και είδα πως ήταν μέσα στο δωμάτιο και κοίταζε τα συνολάκια  που είχα αφήσει έξω. Με το που με είδε μου είπε να βάλω το φόρεμα γτ λέει ότι μου πήγαινε πιο πολύ. Επειδή την ήξερα όμως της είπα να βάλει εκείνη το άλλο μου σύνολο και της έδωσα και τα χρυσά μου τα τακούνια. Της πήγαινε γάντι το σύνολο. Το πιο φανταστικό που είχαμε καιρό να κάνουμε ήταν που παίξαμε μαξιλαροπόλεμο λίγο πριν αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε για να πάμε τελικά στο μπαράκι. Ετοιμαστήκαμε και λίγο πριν φύγουμε είπαμε στα παιδιά να περάσουν από το σπίτι μας για να φύγουμε όλοι μαζί. Έτσι βρήκα χρόνο και ρώτησα την Αντριάνα αυτό που τόσο πολύ ήθελα.

Β"Αντριάνα μου να σε ρωτήσω κάτι?"
Αντρ"ναι βρε χαζό μου ρώτα"
Β"σου αρέσει ο Άγγελος?" Είχε αλλάξει πάρα πολλά χρώματα. Εντάξει κατάλαβα και χωρίς να μου πει τπτ.
Αντρ"εμ εμένα? Ο αδερφός σου?"
Β"ναι ο αδερφός μου. Αν θες μπορώ να του μιλήσω γτ ξέρω ότι του αρέσεις" τώρα είχε γίνει σαν παντζάρι από την χαρά της.
Αντρ"ναι μπορεί λιγάκι"
Β"τέλεια πάω να του μιλήσω"
Αντρ"όχι όχι άσε πάω εγώ να του μιλήσω"
Β"ουαου δεν σε είχα για τόσο ατρόμητη.. έλα πλάκα κάνω. Είσαι σίγουρη όμως πως δεν θέλεις να του μιλήσω εγώ?"
Αντρ"ναι βρε είναι σίγουρη πάω". Μετά από αυτό άρχισαν να μαζεύονται όλοι και τελευταίος ήρθε ο Αρούλης μου. Τόσο όμορφος. Φορούσε το άσπρο του πουκάμισο μαζί με ένα άσπρο παντελόνι. Ήταν σαν γαμπρός. Ο δικός μου άντρας. Αχχχ. Πήγα δίπλα του και τον φίλησα. Έτσι ύστερα από λίγο όλοι μαζί μπήκαμε σε διαφορετικά αυτοκίνητα και ξεκινήσαμε με προορισμό το μπαράκι.

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο. Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 💕💕