'Til I Met You (BoyxBoy) - COMPLETED

Chapter THIRTY-SEVEN

Zyrus' POV

"O sige Zy, mauna na kami," paalam na sabi Kat. Nasa kalagitnaan pa lang kami ng aming pinag-uusapan ng bigla na lang ito aalis.

"Oo nga Zy, nandiyan na yung prince charming mo," sitsit naman ni Yasmin.

Napalingon ako bigla sa likuran ko. Anong prince charming na pinagsasabi nila.

"Hello Yasmin, Katrina," biglang sulpot ni PJ. Oh yes, siya pala ang boyfriend ko ngayon. Pero in fairness, anong pabango niya? Nakakaaddict, sarap amoyin. Ooops, eraaaase...

"Hi Papa Prince. Sige iwan na namin kayo," sabay na sabi ng dalawa, at yun kumindat pa sila kay PJ sabay talikod paalis. Kumaway naman ito bilang pagsagot.

At ngayon, kaming dalawa na lang dito sa table, kasalukuyan pala kami sa canteen ng mismong college namin. Heto ngayon, nasa harapan ko na siya. Ngayon ko lang na naman siya makita ng malapitan. Di maikukubling gwapo naman talaga tong tukmol na to. Oo, aaminin kong gwapo talaga siya. Kamukha pa niya yung crush kong si Kit Thompson, yung nag-PBB. Makinis ang mukha, makakapal ang kilay, matangos ang ilong, mapupula yung labi, at mahahabang pilik-mata na bumagay naman sa brown eyes niya. Pero, mas gusto ko yung medyo pagalit nyang mukha, mas cute kasi siya pag ganun yung aura niya.

"Hello, yoohooo? Still there?" pagflip ng kamay niya sa harapan ko. Nabalik ako sa wisyo, mukha yatang napatagal ang pagtitig ko rito. Nahiya tuloy ako.

"Alam ko, gwapo ako," ang pangiti-ngiti nitong sabi.

"Huh! Sinong nagsabi? Kapal ng mukha mo, ang sabihin mo," banat ko naman sa kanya.

"Sus, pakipot ka pa," dagdag nito. "By the way, kumain na ba kayo kanina? Medyo gutom ako ngayon e. Wait, hintayin mo ako dito ah. Kuha lang ako makakain natin."

Ayun, agarang umalis papunta sa nagtitinda para bumili ng pagkain. Di man lang niya hinintay ang sagot ko kung kakain ba ako o hindi.

After ten minutes ay bumalik din siya pero wala naman siyang dalng pagkain.

"Ohh, nasaan yung inorder mo?" tanong ko. Napag-alaman ko naman na yung mga waiter na lang magdedeliver dito sa table namin.

Ilang saglit pa'y dumating na rin yung inorder niya. Two chicken teriyaki with four extra rice, and two large pineapple drink.

Pagkatapos ipwuwesto ng waiter sa mismong table namin ay ang isa namang waiter ang naglagay pa ng pagkain. Pork steak for two, pork barbecue, and 6 pieces of lumpiang shanghai. Jusko, napakarami naman ng inorder nito. Hindi ba to kumakain sa bahay nila. Noong huli kong punta sa bahay nila, karaming imbak sa kusina nila. Baka lang tamad to. Ayy, di pala marunong magluto to kaya siguro ganya.

"Last set of your order sir," sumbat ng isa pang waiter. What the fvck! May dessert pa. Isang bowl lang naman ng halo-halo.

"Okay. Thank you," sabi naman ni PJ.

"Hoyy, bat karami mong inorder? Mamamatay ka na ba?" pabiro kong sagot dito.

"Huwag ka nga, paano ka na niyan kung wala ako?" pabebe niyang sagot, nagawa pa niya talagang magpick-up line.

Isang batok sa ulo ang pinakawalan ko sa kanya pero sa totoo lang, ramdam ko ang pagkamula ng pisngi ko. Kahit biro lang yun, medyo gusto ko yung hirit niya. Medyo lang.

"Array, sadista ka talaga 'no? Lagi kang nananakit," ayan na yung pagkamasungit niya. Ang cute niya sa facial expression niyang yun.

"Ohh, bat namumula ka diyan? Pinapatawad na kita kahit di ka magsorry, tsktsk," dagdag niya, babatukan ko muli sana siya nang maalala ko yung sinabi niya. "O ohh, ayan ka na naman. Kain na muna tayo bago mo ako saktan."