Duygularla Yolculuk

Unutmaya çalışmak...

Unutmaya çalışmak...
Tam unuttum dersin ya sonra bir gün ansızın karşına çıkıp elin ayağın birbirine dolaşınca ve kalbinde bir sızı hissettiğin zaman anlarsın unutmadığını.
Ve anılar canlanır gözünün önünde. İlk tanışmanız, ilk buluşmanız ve hatta sana ilk seni seviyorum sözü. Canınızı çok acıtır ama siz belli etmezsiniz taki gece sessizliğe büründüğünde ve kendinizle baş başa kaldığınız zaman işte o daha kötü.
Neden bu kadar çok sevdik ki!  Sevdik ama neden karşılığını alamadık? Unutmak için herşeyi yaptık ve sonuç "İLK GÜNKÜ GİBİ SEVİYORUZ... "
Ve ne kadar denersek deneyelim yeni biri olmuyor hayatımızda veya oluyorda onu size unutturamıyor. Peki unutur muyuz ya da unutturan olur mu?
Aslında unutabiliriz ama unutmak istemiyoruz. Peki o nasıl unuttu yaşadıklarınızı ve anılarınızı? Bunun cevabı bir o kadar net ve acıdır. Kendinizi bile inandırmak istemezsiniz. Çünkü canınızı yakar. O sizi hiç sevmedi ki unutmaya çalışsın! evet sorunun cevabı bu. Canınızı yaktı demi benim canımı yaktığı gibi...
O kadar hatasını gördüğünüz halde size yapmadığını bırakmayan o insanı hala çok seviyorsunuz. Hak mı bu?  O orda gününü gün ederken ve hatta hayatına yeni birini almışken siz burda anılarıyla boğuşuyorsunuz..!
Aslında hata sizin sizde takmasanız sizde hayatınıza devam etseniz, nasıl o olmadan önce devam ettiyseniz, herşey çözülecek...