5.Bölüm

35 7 2
                                    

"Senin için birşeyler hazırlamamı istermisin ,ya da yapmamı"dediğimde gözlerini gözlerimde  sabitledi . Beni hiç tınlamadan ayağa kalkıp basamakları çıktı. Yaklaşık on-on beş dakika sonra basamaklardan indi ve mutfağa girdi. Daha sonra yanıma gelip beni bileğimden tutup asılmaya  başladı. İtiraz etmeden onu takip ederken aniden durdu ve bana baktı .

Bileğimi salarken  beni omuzlarımdan  tuttu ,kalbimin atışlarını kontrol etmeye çalışıyordum. Beni omuzlarımdan  tutup ters çevirdiğinde  açık olan dış kapısını gördüm . İçimdeki hayal kırıklığı beni üzerken ,beni itmemesi  için dua ediyordum. Daha sonra dönüp " bişey sorucam sonra gidecem söz " dediğimde gözlerime  odaklandı. Yorgun ve bitkin olduğu, her halinden belli oluyordu. Sonra gözlerini devirerek kafasını salladığında ,hiç beklemeden" neden yüzün bu halde "dedim. Sorduğumda aniden kafasını bana çevirdi ve gözlerini dökülen soruyla birlikte benim dudaklarıma  sabitledi. Bu birazda benim ürpermeme sebep olsa da asla vazgeçmeyecektim . Arkasını dönüp gittiğinde " sorunun cevabını almadan gitmem haberin olsun "derken ne kadar yüzsüz olduğumu farkettim. Ama belki de Kuzey benim  
    KARANLIĞIMDAKİ IŞIĞIM OLABİLİRDİ.

Ses çıkmadığını anlayınca basamaklardan  hızla çıktım. Kuzeyin odasına girdikten sonra banyodan gelen su sesiyle duş aldığını anladım ve aşağıya inip salondaki koltuğa kuruldum.

Bedenimi güneşin okşadığı , gözlerime camlardan ara ara parlayan ışıktan arınmak umuduyla yattığım yerden doğruldum. Gözlerimi avcumun içiyle ovaladıktan sonra uykumun açıldığına emindim. Kendiodamda olmadığımı anlamam fazla geç olmamıştı. Kuzey'in evinin salonunda ki koltukta uyuyakalmıştım.  Zihnim yeni yeni kendine gelirken onun duştan çıkmasını beklerken uyuyakaldığımı kendimce doğruladım. Bacaklarımı  koltuktan aşağıya salarken üzerimdeki örtüyü farkettim , Kuzey örtmüş olmalıydı,  dıştan ne kadar odun gibi gözüksede düşünceli biriymiş demek ki.  Düşüncelerim beni gülümsetirken saatin 10.30 olduğunu gördüğümde ayağa kalkıp Kuzey'in odasına ilerlemeye başladım. Basamakları agır ağır çıkıp sanki bir suç işlemiş edasıyla hareket etmem beni şaşırtmıştı. Normalde çekingen biri değildim. Kuzey'in kapısının önüne geldiğimde kapıyı usulca iki kere tıklattım , cevap alamayınca kulağımı kapıya yaslayıp
-"Kuzey" diye seslendim.
Biran gelen düşünceyle kapıyı hızla açtım. Odasında yoktu , banyodanda ses gelmiyordu.Hızlı bir şekilde odadan çıkıp diğer odaların kapılarınıda sırayla açtım.  Yoktu.  Odalar benim ürpermeme sebep olurken , bakmaya devam ediyordum. Odaların içleri bomboştu. Zaten Kuzey'in odasının olduğu katta 4 oda vardı. Evi çok şirin bir evdi. Fakat diğer odaların boş oluşunu hala anlamış değildim. Kuzey'de , Kuzey'in evide gizemliydi . Acaba Kuzey'in yüzüne ne olmuştu?

Basamakları ikişer ikişer inip mutfağa girdim. Boğazım kurumuştu. Dolaptan aldığım bardakla ortadaki masaya ilerlerken gözüme beyaz bir not kağıdı takıldı. Elimdeki bardağı masaya koyup, hemen kağıdı aldım…

ARKADAŞLAR VOTE      ve YORUMLARINIZI BEKLİYORUM .

KARANLIĞIMDAKİ IŞIĞIMحيث تعيش القصص. اكتشف الآن