Ο σπαστικός κολλητός του αδερφού μου!

Κεφάλαιο 19

Νεφέλη

Τι έγινε τώρα;;; Τι εννοεί η κυρία Δανάη;;;
Δ: Μα μα πως γίνεται αυτό;
Εκείνη την στιγμή πήγε να λιποθυμήσει αλλά ο Άγγελος κατάφερε να την κρατήσει την πήγαμε μέσα και έκατσε σε μια καρέκλα.
Αγ: Νεφέλη φέρε ένα ποτήρι νερό. Είστε καλύτερα;
Δ: Ναι αγόρι μου
Ν: Ορίστε σας έφερα το νερό σας
Δ: Ευχαριστώ Νεφέλη μου
Κοιταχτήκαμε με τον Άγγελο και καταλάβαμε ότι κάτι δεν πάει καλά.
Ν: Θέλετε να μας εξηγήσετε τι εννοούσατε πριν;
Διέκρινα δάκρυα στα μάτια της
Δ: Αγόρι μου του μοιάζεις τόσο πολύ
Αγ: Ποιανού;
Δ: Του Χρήστου
Αγ: Ποιος είναι ο Χρήστος
Ν: Ο μεγάλος της έρωτας
Με κοίταξε εκείνη την ώρα η κυρία Δανάη. Κρατούσα στα χέρια μου μια φωτογραφία της κυρίας Δανάη και του Χρήστου. Πραγματικά είναι ολόιδιοι. Σηκώθηκε ο Άγγελος και ήρθε δίπλα μου. Είδε και αυτός την φωτογραφία.
Πήγα και έκατσα δίπλα στην κυρία Δανάη.
Ν: Η φωτογραφία φαίνεται κατά καποιον τρόπο πρόσφατη.
Δ: Ήταν η τελευταία φωτογραφία που βγάλαμε μαζί πριν το τροχαίο. Τοτε ήμασταν 32 πάνε 18 χρόνια.
Ν: Δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι είστε 50 ετών;;
Δ: Δεν μου φαίνεται εεε;; Ξέρω κορίτσι μου. Το πένθος και η μοναξιά με γέρασαν πριν την ώρα μου.
Ν: Δεν ξερ-
Εκείνη την ώρα με διέκοψε ο Άγγελος.
Αγ: Δεν το πιστεύω αυτό, κρατούσα μια άλλη φωτογραφία στα χέρια του, μα αυτοί είναι οι γονείς μου.
Τι είπε;;  Μόλις το άκουσα σηκώθηκα και πήγα δίπλα του. Πραγματικά ήταν οι γονείς του.
Δ: Η Σμαράγδα και ο Μιχάλης είναι γονείς σου;;;
Αγ: Ν-α-ι
Δ: Αχχχ Θεέ μου
Ν: Ήσασταν φίλοι;
Δ: Μια παρέα ήμασταν που μετά τον θάνατο του Χρήστου διαλυθήκαμε.
Αγ: Πόσα χρόνια είπατε ότι πέρασαν από τον θανατό του;
Δ: 18
Κοίταξα εκείνη την ώρα έντρομη τον Άγγελο. Άφησε την φωτογραφία και βγήκε έξω τρέχοντας. Έφυγα και εγώ να τον προλάβω.

Ν: Άγγελε Άγγελε γαμώτο περίμενε μ.
Μπήκε στο αμάξι και πρόλαβα και μπήκα και εγώ. Έβαλε μπρος και αύξανε την ταχύτητα όλο και περισσότερο.
Ν: Σε παρακαλώ αγάπη μου μην τρέχεις τόσο πολύ.
Απορώ που την βρίσκει τόση δύναμη χειρουργημένος άνθρωπος. Εκείνη την ώρα παρατήρησα κάτι. Εγώ φορούσα ζώνη ενώ αυτός όχι.
Ν: Άγγελε σταματά μόλις βγήκες από το νοσοκομείο δεν θελώ να μας συμβεί και εμάς το ίδιο. Σε παρακαλώ...
Χωρίς να το καταλάβω άρχισα να κλαίω. Εκείνη την ώρα σταμάτησε στην άκρη. Με είδε που έκλαιγα.
Αγ: Συγγνώμη μωρό μου, συγγνώμη
Με πήρε αγκαλιά. Σηκώθηκα και έκατσα απάνω του. Είμασταν αγκαλιασμένοι για πολύ ώρα.
Ν: Μην μου το ξανά κάνεις αυτό.
Αγ: Συγγνώμη αλλά πρέπει να καταλάβεις οτι πρέπει να μάθω την αλήθεια!!!
Ν: Ξέρω αγάπη μου αλλά πρέπει να καταλάβεις και εσύ οτι πρώτα πρέπει να κοιτάς τον εαυτό σου γιατί δεν έχεις αναρρώσει και μετά τις υποθέσεις που εκκρεμούν!
Αγ: Νεφέλη δεν μπορείς να καταλάβεις αυτός ο άνθρωπος μπορεί να είναι ο πατέρας μου ή μάλλον να ήταν. Πρέπει να πάω να βρω του γονείς μου.

~ Μισή ώρα μετά~

Χτύπησα την πόρτα της κυρίας Δανάης. Όταν άνοιξε φάνηκε να εκπλήσσεται που με βλέπει.
Δ: Νεφελ-η τι εγ-ινε;
Ν: Ο Άγγελος είναι 18!

Αστεράκια μου να το το κεφαλαιάκι!!! Περιμένω τα σχολιακια σας και το αστεράκι σας!❤❤❤❤