ben ve birçok şey daha

gidiyorum bak

Gidiyorum bak işte karşına çıkmadan gidiyorum.Görüyor musun o bana uzak olan gözlerinden gittiğimi?Çıtımı çıkarmadım sana bunca yıl...Beni sev diye.. Çünkü plonotiklere alışıktım. Her zaman ki gibi sessiz sakin...Her gece camda bakıp ağlıyordum..Sanki birisi dönecekmiş gibi..Ağlıyorum her gece ..Sol yanımda duran. Can dostuma döküyorum içimi.O da üzülüyor benim gibi.Acıları var onun da. Dökülüyor bana .Ağlıyoruz beraber.O ağladıkça ben de ağlıyorum. Ben ağladıkça o ağlıyor . İşte bu da bizim yaşam tarzımız..Üzgün olanlar , gelsin...Gelsin yanımıza,ağlarız  beraber..Güler oynarız hep beraber..Sonsuzluk senle başladı.Bu küçük dünyamda ..Küçücük yürekte dünyalarca SEN varsın..Sadece SEN....Mağdem mutlu edemeyecektin beni ..Neden meşgul ettin peki?Neden??Biliyor muydun?Ben farklı olmak için değil,seninle mutlu olmak için yaşıyorum bu dünyada..Hayatta ki en güzel mutluluk sevdiğimize inanmaktır  ya..Ben bu yüzden mutlu değilim sevildiğime inanamadığım için..Sevmek her zaman yaklaşmak değildir.Bir insan eğer gerçekten ama gerçekten seviyorsa birisini uzaktanda sever o kişiyi..ÇOK SEVERSİN HABERİ OLMAZ ÇEKİP GİDERSİN RUHU DUYMAZ...