My stalker at boarding school

Lost my love

~Sidney
Bloed vloeide over m'n handen terwijl ik het uitschreeuwde van verdriet. Wie had hem gedood? Wie had hem dit gruwelijke lot gegeven? Waarom probeerde altijd iemand mij mijn geluk te ontnemen? Vragen suisden door mijn hoofd toen ik opeens een hand op mijn schouder voelde. Ik draaide me om en zag daar Leon staan. "Leon, hij hij is dood." bracht ik moeizaam uit terwijl Leon z'n armen om me heen sloeg. "Het komt goed, Sidney. Het komt goed." zei hij zacht om me te kalmeren, maar het hielp niet. Het kwam niet goed, degene van wie ik hield was vermoordt, dood, het leven uit hem gezogen. "Ik hou van je, Max." zei ik zacht terwijl ik naar hem keek. Ik wist dat hij me niet zou horen, maar het maakte niks uit. Ik moest het nog een keer gezegd hebben voordat ik van hem weg zou lopen. Voordat ik de politie zou bellen en hem liet meenemen. Ik stond op en pakte mijn telefoon. Ik belde 1-1-2 en ze namen meteen op. "Hallo mevrouw, hoe kan ik u helpen?" vroeg hij en ik snikte. "Mijn vriend is vermoord." zei ik zacht en Leon sloeg een arm om me heen. "Mevrouw, we komen er meteen aan." zeiden ze en ik hing op. "Sidney?" zei een stem en ik keek achter me, waar het geluid vandaan kwam. Ik keek achter me en daar stonden Lily en Karen. Ik liep naar ze toe en ze sloten me in hun armen. "Wat is er gebeurd?" vroegen ze aan mij en ik begon te huilen. "Max, hij is vermoord." zei ik snikkend en ze keken me meelevend aan. Op dat moment kwamen er een paar politieagenten en ze kwamen naar me toe lopen. "Heeft u gebeld?" vroeg een man en ik knikte. "Hij ligt daar." zei ik zacht en gebroken terwijl ik naar de plek wees. Een vrouwelijke politieagente kwam naar me toe lopen en de mannen liepen naar zijn lichaam, Het lichaam van Max. "Kom meiden. Ik breng jullie naar binnen, dan kan ik jullie daar wat vragen stellen." zei ze en ze nam ons naar binnen. We gingen in de kantine zitten en de vrouw begon vragen te stellen. "Vertel me wat u gezien heeft." zei ze vriendelijk en ik haalde diep adem. "Ik liep naar buiten, want ik zou met Max naar een doktersafspraak gaan. Toen ik buiten kwam, zag ik hem en ik riep z'n naam. Hij draaide zich om en lachte naar me. Op dat moment hoorde ik een knal en hij zakte in elkaar. Toen ik bij hem aankwam was ik al te laat, hij was dood." zei ik snikkend en de meiden pakten m'n handen vast. "Had je vriend veel vijanden?" vroeg de mevrouw en ik schudde m'n hoofd. "Niet dat ik weet. Het enige wat ik weet is dat hij een schuld had bij ene Brody. Een paar dagen geleden had Brody me erheen gebracht om zijn schuld in te lossen, maar ze kwamen er achter dat ik zwanger was en moest daar weg. Daarna hebben we Brody niet meer gezien." zei ik en de vrouw knikte. "Zou het kunnen dat hij erachter zit?" vroeg ze en ik schudde m'n hoofd. "Ik denk het niet." zei ik eerlijk en de agente knikte. "Dat was alles, ik ga weer. Sterkte." zei ze en ik knikte. "Wat gebeurt er nu met Max?" vroeg ik en ze keek me aan. "Hij gaat naar bureau voor onderzoek, ik bel u nog als ik meer weet." zei de agente en ik knikte. We namen afscheid van haar en besloten naar onze kamer te gaan. Eenmaal daar liep ik naar de badkamer en waste het opgedroogde bloed van m'n handen.ik keek naar m'n handen en ik zag dat ik trilde. Ik was nog in shock van het moment. Het moment van de knal en zijn val. Ik zou hem wreken, ik zou de schuldige doden voor wat hij deed. Op dat moment trilde m'n telefoon. Ik keek en zag dat ik een berichtje had. Ik opende het en er stond:

I heard About your boyfriend. How awful! I wish I could have stopped them, but I didn't know who did it. But now he is dead and you will join him in hell, so don't worry. You'll see him soon.

Kisses,
-B

Ik gromde en gooide m'n telefoon op de grond. Lily kwam binnen en raapte m'n telefoon op. "Wij gaan naar Glee club, als niet mee wil, hoeft dat niet. Dan vraag ik Ethan en Owen wel of ze komen." zei ze en ik knikte. "Dat zou fijn zijn. Ik wil liever niet alleen zijn nu." zei ik en Lily knikte. "Tot straks." zei ze terwijl ze me knuffelde. "Bedankt Lily." zei ik en ze liet me alleen. Na een paar minuten werd er op de deur geklopt. Ik deed open en daar stonden Ethan en Owen. Ik begon te huilen en ze knuffelden me. "Wij vinden het zo erg voor je." zei Ethan en ik zuchtte. "Elke keer als ik m'n ogen sluit, zie ik hem daar liggen." zei ik zacht en ik huiverde bij de gedachte. "Kom, ga maar op je bed zitten. Je trilt als een rietje." zei Ethan bezorgd en begeleidde me naar het bed. Na een tijdje praten en huilen, kwamen Lily en Karen terug. "Morgen is er bij Glee een herdenking voor Max. Als je wilt, kun je ook komen dan." zei Karen en ik knikte. "Ik zal er zijn. Ik wil mijn respect tonen aan hem." zei ik en ik lachte kort. "Sidney, je zei daarstraks met de agente dat je meegenomen was naar ene Brody. Wil je dit uitleggen?" vroeg Lily en ik knikte. "Ik loog tegen jullie. Ik was niet gezellig weg met Max. Hij had me ontvoerd naar een vreselijke plek. Ze gebruikten meisjes daar en waren gewelddadig. Ik werd gebruikt door ene Brody en hij wilde me gaan verkrachten. Ik loog dat ik zwanger was, maar later kwam ik erachter dat ik toch niet gelogen had en echt zwanger was. Max beloofde me er weg te krijgen en het lukte hem door Brody te overtuigen dat ik als zwangere vrouw niet daar kon blijven. Daarna liet Brody ons gaan en zijn we hierheen gegaan. Ik had nooit gedacht dat Max hier om zijn leven zou komen, anders was ik op die vreselijke plek gebleven." zei ik zacht en meteen voelde ik dat ik geknuffeld werd. "De volgende keer vertel je je ons wat je meegemaakt hebt en lieg je er niet over, oké?" vroeg Karen en ik knikte. "Ik wilde gewoon niet dat jullie vol haat naar Max gingen kijken, door wat er gebeurd was. Hij was echt een goede jongen en hield echt van me." zei ik en ze knikten. "We snappen je." zeiden ze en ik lachte. "Thanks." zei ik en ik stond op. "Ik ga even naar Liam en Ryder. Zij hebben ook een vriend verloren." zei ik en Ethan en Owen stonden op. "We lopen wel even met je mee." zei Owen en ik knikte. Eenmaal bij het jongensgebouw namen ze afscheid en ik liep naar Max zijn oude kamer. Ik klopte aan en Ryder deed open. "Heey Sidney, hoe gaat het met je?" vroeg hij bezorgd en ik zuchtte. "Het gaat. Met jullie?" vroeg ik en hij haalde z'n schouders op. "Hetzelfde. Kun je even binnenkomen? Ik moet je wat geven." zei hij en ik liep naar binnen. Ik zag Liam zitten en ik zag dat hij het er moeilijk mee had. "Weten jullie misschien wie hem neergeschoten kan hebben?" vroeg ik nieuwsgierig en Liam keek me aan. "Het kunnen twee mensen zijn, of Brody, of Quinn." zei hij gebroken. "Wie is Quinn?" vroeg ik. "De broer van Max." zei Ryder terwijl hij tussen Max zijn spullen rommelde. "Waarom zou Quinn zijn eigen broer vermoorden?" vroeg ik verbaasd en ik dacht aan mijn eigen broer. Hij zou me nooit wat aan doen. "Ze haten elkaar en Max heeft de vriendin van Quinn naar Brody gebracht." zei Liam en ik knikte. "Hier." zei Ryder en hij gaf me een doos. Er lag een brief op met mijn naam erop. "Max zei dat als hem iets zou gebeuren, ik je dit moest geven. Er zitten allemaal spullen van hem in." zei Ryder en ik lachte. "Bedankt Ryder." zei ik en ik knuffelde hem. Daarna liep ik naar de deur toe, maar Liam riep me terug. "Sidney?" vroeg hij en ik vroeg wat er was. "Als ik wil praten over Max, kan ik dan naar jou toe komen?" vroeg hij en ik knikte. "Jullie zijn allebei altijd bij mij welkom. Morgen is er in de Glee Club een herdenking voor Max, als jullie willen mogen jullie ook komen." zei ik en ze knikten. Daarna liep ik de deur uit en liep naar mijn kamer. Eenmaal daar zette ik de doos op het bureau en pakte ik de brief. "Wat is dat?" vroeg Lily die binnenkwam. "Een brief van Max." zei ik en ik ging op bed zitten. Ik opende de brief en begon te lezen: